sko það eru til nokkrar tegundir af líknardrápi. Tveir aðal flokkarnir eru annarsvegar svokallað passive líknardráp - sem er einnig nefnt sem pulling the plug. Þá er einstaklingi sem er háður vélum leyft að deyja náttúrulegum dauðdaga. Flestir hafa ekkert á móti því að leyfa þesskonar líknardráp.

Svo er það hinsvegar active líknardráp þar sem önnur manneskja á þátt í að enda líf sjúklingsins. Það er hérna sem fólk hefur skiptar skoðanir. Sérstaklega þegar litið er á sálrænt ástand langtímasjúklinga. Margir læknar segja að fólk sem hefur þjáðst lengi eða á við erfið vandamál að stríða sé oft ekki í ástandi til þess að meta hvort það sé þess virði að lifa áfram. Maður sem hefur nýlega lamast gæti þurft nokkur ár til að sætta sig við það og lifað gefandi lífi en á meðan á þunglyndinu stendur gæti hann óskað sér dauða.

Við getum sagt að það sé í lagi að flýta dauðanum ef manneskja er haldinn sársaukafullum banvænum sjúkdómi. En einfaldlega meðhöndlaðir sjúkdómar eins og sykursýki voru t.d einusinni í þeim flokki. En vegna þess hve margir sjúklingar þjáðust var fundið lyf. Insúlín. Hvernig vitum við FOR SURE að einhver manneskja sé haldin banvænum sjúkdómi. Læknar misgreina sjúklinga, finna lækningar, reyna nýjar meðferðir osfrv. á hverjum degi. Hvernig getum við fundið upp skotheldar reglur fyrir líknardráp og á að leyfa líknardráp ef reglurnar eru ekki skotheldar? Við verðum að muna að við erum að tala um active líknardráp hérna.

Að skilgreina líknardráp frá morði eða sjálfsmorði getur oft verið nokkuð flókið…
T.d er saga af manni sem var lamaður fyrir neðan háls. Hann sagði á vídeói að þetta væri hans ákvörðun og að hann tæki alla ábyrgð á dauða sínum. Svo skaut hann sig í hausinn með byssu sem hafði verið sett upp svo að hann gæti bara bitið í spotta og togað þannig að skotið hlaupi af. Lögreglann elti niður manneskjunna sem setti byssuna upp og tók vídeómyndina og sótti hana til saka fyrir morð.

Passive líknardráp OK
Active líknardráp NO WAY

/Aniston