Ég er í alþjóðlegum skóla og get sagt fyrir minn smekk að það væri frekar ömurlegt að geta ekki blaðrað aðeins á “skandinavísku” við hitt Norræna fólkið heldur sitja þarna eins og fífl og skilja ekki hvað eina fólkið sem er frá manns eigin menningarsvæði er að tala um. Ég er farin að tala bara þokkalegustu dönsku hérna.

Ef þið færðu til Norræns lands eftir að læra dönsku í grunn- og menntaskóla mynduð þið tala reiprennandi norsku, sænsku eða dönsku eftir 3 mánuði. Maður getur ekki ætlast til þess að geta talað eitthvað tungumál fullkomlega þegar maður heyrir það bara í tímum. Ef danska væri endalaust í sjónvarpinu myndu allir Íslendingar tala hana hnökralaust eins og flestir Færeyingar gera.

Íslenska, danska og þýska eru germönsk mál. Það þyrfti að kenna fleiri rómönsk mál til að opna dyrnar að þeim “flokki” mála. (T.d ef þú kannt ítölsku er spænska lítið mál osfrv.) Ef þú kannt mál sem er byggt á latínu og grísku er líka mikið auðveldara að skilja ensku og þá sérstaklega fáguðu, fræðilegu orðin sem eru tekin úr latínu og grísku. Þessvegna ættum við að kenna spænsku eða frönsku fyrr á skólaaldrinum. Svo væri örugglega mjög þroskandi að kenna krökkum kínversku - mál með allt öðrum hugsanahætti bakvið sig.