“Nýlega heyrði ég um bónda sem að lét slátusrfélagið slátra fyrir sig og seldi síðan þeim sem að vildu kaupa steikur og annað á sviðuðu verði og neytandinn kaupir hakk. Þetta mæltist svo fyrir af forráðamönnum Baugs að þeir upplýstu Sláturfélagið um að ef þetta héldi áfram myndu allar vörur sláturfélagsins hverfa úr hillum verslana Baugs. Þetta er ekki eina dæmið sem ég hef heyrt um. Maður hefur heyrt um það að Baugur leggi að birgjum að lækka verð og þegar birginn loks segir að hann geti ekki lækkað meira þá er honum sagt að drýgja vöruna með vatni. Það er margt fleira í þessa áttina.
”

Úfff.. Er eitthvað að ?

Hvar færð þú þínar fréttir, séð og heyrt?

Áður en svona er skrifað, reyndu að koma með heimildir, eitthvað meira en “Ég heyrði”.

Já það er nú ýmislegt hægt að gera. Til dæmis getur hver sem er tekið sig til og stofnað búð ef hann heldur að það sé nægilega mikið af framleiðendum og birgjun tilbúnir að skipta við hann og neytendur auðvitað líka. Ef Baugur er að okra þá er komið sóknarfæri. Ef Baugur neitar að versla við birgja sem eru að selja góða og eftirsótta vöru þá er komið sóknarfæri.

Hvað er Kaupás með mikla markaðshlutdeild? Hvað er að gerast í Europris? Af hverju er fólk að versla við verslanir Baugs ef þar er vatnsþynnt vara á vondu verði?

Ég hef sjálfur heyrt margar Baugs-sögur eins og þessar og get auðvitað ekki sagt að ég sé hrifinn af tilburðum eins og þessum. Baugur hefur hins vegar hagsmuni af því að gera ýmislegt sem hljómar illa. Baugur vill fá eins marga kúnna til sín sem kaupa eins mikið og hægt er. Ef engin væri samkeppnin þá þyrfti Baugur ekki að spá mikið í verði frá birgjum eða gæði á vöru. Þessir tilburðir Baugs eru til komnir VEGNA samkeppni, en ekki skorts á henni eða einhvers hættulegs voðaástands!

Neytendur ráða því hverjir ráða á markaðnum. Flóknara er það einfaldlega ekki.

Ég þekki þónokkuð af fólki sem hefur ÞURFT að hafa samskipti við Baug.
Já ég segi ÞURFA vegna þess að eins mikið og fólk í framleiðslu leiðist einokunarstaða Baugs og framkoma þeirra við byrgja þá er staðan þannig að annaðhvort kemst varan þangað inn eða EKKI og auðvitað vill enginn að hún sé ekki til hjá Baug.

En svo ég nefni einhver dæmi þá var t.d. kona sem ég þekki sem hafði viðskipti við Baug og það tók hana marga mánuði að rukka þá. Kaldhæðnislegt því hún er með lítinn bissness og þetta voru bara smáaurar fyrir Baug en lífsviðurværi fyrir hana, og svo þegar hún var eitthvað að pirrast þá var henni bent á að ef hún gæti ekki beðið þá gæti hún alveg eins farið með viðskiptin annað.
Sem er auðvitað hægara sagt en gert.

Nú svo þekki ég byrgja/framleiðendur sem fengu samning um að varan þeirra væri bara seld hjá Baug og þess í stað keyptu þeir upp allar byrgðirnar.
Ok hljómar vel - líklega ?
Nema þeir í Baug réðu líka verðinu sem þeir keyptu vöruna á og það var ca 1500 kall fyrir stykkið og svo seldu þeir þessa vöru á 7000 krónur.
Og byrgirinn/framleiðandinn var í raun ekki að græða nema 200 kall á stykki.
En þetta var “save” viðskipti fyrir hann og því valdi hann þau frekar en að meiga ekki selja vöruna hjá Baug og fá meira fyrir hvert stykki, því þá væri hreinelga ekki víst að hann gæti selt nema örfá stykki.

Semsagt eins og staðan er í dag þá er þetta orðið þannig að ef fólk vill geta verið í smásölubissness þá verður það að vera innan handa hjá Baug og þeir eru ekkert að koma neitt voðalega vel fram við sína byrgja, þannig að þeim finnst það fúlt, en geta ekki breytt til.

Eins og Kagemusha sagði, já bara ef allt væri svona einfalt eins og einvherjar gamlar hagfræðibækur segja manni, þá væri nú gaman að vera til.

pressan (á strik.is) er með link á nýlega umfjöllun stórblaðsins Guardian um Baug og er þar sýnd nokkuð dökk mynd af fyrirtækinu. Þeir sem efast um slæma viðskiptahætti og vafasamt siðferði Baugsmanna ættu að sannfærast við lestur Guardian greinarinnar - því ef það er hægt að treysta einhverju í þessum heimi þá er það að breskir blaðamenn vinni vinnuna sína.