“Það að þú þurfir að virða réttindi annarra í þjóðfélaginu þýðir að þú afsalar þér ákveðnum réttindum”

Nei. Ég afsala engum réttindum við það eitt að virða réttindi annarra. Hvernig færðu það út? Ef ég virði rétt þinn til frelsis og til að lifa eftir þinni sannfæringu, er ég þá að afsala mér frelsinu á einhvern hátt? Það held ég ekki. Þvert á móti, ef ég virði ekki þinn rétt, hvaða tilkall á ég þá til sama rétts gagnvart þér?

“ef þú vilt vera þátttakandi þá þarftu að taka tillit til annarra og þar með ertu að skerða þau réttindi sem þú hefur sem einstaklingur”

Þú verður að fyrirgefa, en hvaðan hef ég réttindi til að taka ekki tillit til réttinda annarra? Og ef ég hef ekki þau réttindi, hvernig er hægt að skerða þau? Ég hreinlega fatta ekki hvaða réttindi ég þarf að skerða til að geta tekið tillit til annarra.

“Við fórnum öll sömu réttindum.”

Hvaða réttindi eru það?

´´Hræðileg villa hér:
“Það má líka geta þess að réttindi geta aldrei verið gefin hópum því hópar eru ekki ábyrgir gagnvart lögum.”
Allir eru ábyrgir gagnvart lögum, annars eru lög ekki lög´´

Allir einstaklingar eru ábyrgir gagnvart lögum. Þú ert ekki ábyrgur gagnvart lögum sem hluti af einhverjum hóp, heldur sem einstaklingur. Það er ekki hægt að vernda réttindi t.d. samkynheigðra sem hóps, því það er ekki mögulegt að gera allan hópinn ábyrgan fyrir gjörðum. Það sem einn samkynhneigður maður gerir er hann ábyrgur fyrir sjálfur, ekki allir samkynhneigðir fyrir hans hönd. Og það sem 100 samkynhneigðir menn gera eru þeir ábyrgir fyrir sitt í hvoru lagi. Lögin ganga ekki yfir hópa heldur yfir hvern einstakling fyrir sig. Hópur hefur engan vilja og enga skynsemi, enga sjálfstæða rökræna hugsun. Lögin afgreiða alla einstaklinga jafnt og á grundvelli þess að þeir séu einstaklingar, ekki að þeir tilheyri einum hóp eða öðrum. Ég get ekki útskýrt þetta betur. Sérðu hvað ég á við?

Allavega, þess vegna er það misrétti að setja lög sem ganga yfir ákveðna hópa eða gera tilraun til að veita hópum réttindi. Slíkt endar óumflýjanlega í broti einstaklingsréttinda í þágu hagsmuna einhvers hóps.

“Hvaða réttindi hefur þú í upphafi?”

Þú hefur réttindi til að gera tilkall til eins hluts frá náunga þínum; frelsi til athafna. Af því má draga frelsi til hugsana og orða, frelsi til eigna og réttindi til lífs eftir eigin sannfæringu.

“Þú hefur sannarlega ekki fullan rétt á að gera hvað sem þig langar til að gera!”

Svo framarlega sem þú vilt ekki kúga aðra einstaklinga eða brjóta gegn rétti þeirra til sama frelsis, þá hefurðu fullan rétt til að gera hvað sem þú vilt. Sá réttur verður ekki af þér tekinn, heldur eru þeir sem brjóta þennan rétt þinn í órétti gagnvart þér.

“Í upphafi eru réttindi þín skert”

Hvernig þá? Réttindi hafa ekki upphaf né enda annan en upphaf og enda lífs þess sem þau réttindi hefur. Þú fæðist með réttindi og þú deyrð með þau líka. Hvenær eru þau skert?

“þannig verður það að vera ef við ætlum að lifa í sátt og samlyndi í þessu þjóðfélagi og koma í veg fyrir að þrjótar vaði yfir okkur á skítugum skónum.”

Ef þrjótur veður yfir þig á skítugum skónum í leyfisleysi þá er hann að brjóta á rétti þínum. Hvernig færðu út að þú verðir að “skerða réttindi” til að koma í veg fyrir að þrjóturinn geri þetta? Þvert á móti verður þú að standa staðfastur á rétti þínum gagnvart slíkum þrjótum.