Gettu hver á retard mömmu. Ég á retard mömmu.
Ég setti inn grein hérna á huga fyrir sona 2 árum eða svo, á notendanafni vinkonu minnar. Greinin heitir “ Er þetta andlegt heimilisofbeldi ? “ þá var ég í 9.bekk. þegar ég kom síðan í 10.bekk var þetta farið aðeins að lagast. En jú það hafa komið sona skrýtin svör og óútskýranleg bönn. Svo ég ákvað bara að setja aftur inn grein um þetta. Núna eldri með aðeins þroskaðri sjónarmið og kannski ekki alveg eins bandbrjáluð og ég var þá. Og með betri yfir sýn  Svo þetta er hálfgert væl og kvartanir og spurningar og já. Þannig. Svo ef þú heldur að þú gætir mögulega commentað eitthvað sem gæti hjálpað mér eða eitthvað þá endilega lesa eftirfarandi en ef ekki þá biðst ég afsökunar á að hafa eytt af tíma þínum í þennan formála. 
Já, ég er á 17. ári , er stelpa og bý ein með mömmu minni. Við búum á stórhöfuðborgarsvæðinu, með strætó samt, þannig ekki mjög langt .  any who. Kornin eru búin að vera hlaðast upp í pirringsglasið mitt og núna sprakk það. Ég ætla að segja frá þeirri ástæðu.
Klukkan var orðin 6 og ég frétti að vinkona mín var að koma í bæinn og ég ætlaði að hitta hana. Hún var með vini sínum / kærasta og hann keyrði. Ég hafði hugsað mér að fara með þeim á rúntinn sem sagt og hann var meira að segja búinn að segja að hann ætlaði að keyra mig heim kl 10. Ég yrði með þeim allan tíman , örugg fyrir nauðgurum og þess háttar. Ég mátti ekki fara. Ég hef þekkt þessa vinkonu mína lengur en 2 ár. Bráðum 3. Ástæðan, það yrði komið rökkur þegar ég kæmi heim . Ó mæ god. RÖKKUR. Og mamma þekkti strákinn ekki. Hún hefur nú leyft mér að fara upp í bíl með strákum sem hún þekkir ekki, eða reyndar sætt sig við það eftir á. Mér finnst þetta líkjast svolítið heimilisofbeldi. Ég er að læra um það í félagsfræði. Þar er reyndar bara talað um líkamlegt en þetta er svolítið skylt. Hún gerir þetta a.m.k til að sýna að hún ráði, hún hafi völdin í okkar sambandi. Held það fari í taugarnar á henni það að ég hef verið að heimsækja fólk án þess að biðja hana um leyfi, því ég veit að þá segir hún nei. Það er ekki spurning um hvað ég vill og hvenær mig langar kannski að hitta þessa vinkonu en ekki hina og öfugt, heldur það fer eftir hvað henni hentar. Það er hennar plönum óháð hvern ég hitti, og það er líka til að sýna þetta merkilega og óhagganlega vald sem hún telur sig hafa. En þegar ég var að reyna tala við hana og það gekk ekki stóð ég í smá tíma þarna orðlaus og tárin byrjuðu að streyma og hún bara sagði mér að hætta þessu. Þetta var allt svo skrýtið og það sem hindraði mig í að fara bara samt, var að hún hótaði að leyfa mér ekki að taka bílpróf, ég geri kannski eitthvað seinna þegar hún hótar þessu en ég fer ekki út og missi af þessu fyrir einhverja 2 tíma. En svo var ég líka að hugsa. Eftir á fer ég að reyna að skilja og sætta mig við sem er svo sem allt í lagi . En ég hugsa að það sem hún gerði hafi verið alveg rétt sem það var ekki!! Ég skil ekki af hverju það er.