vááá aldrei efast um að þú sért ekki góð mamma!!! ef þú gerir eins vel og þú getur og barnið er ánægt þá er það eina sönnunin sem þú þarft!!! ég held að flestir eigi svona mágkonur eða frænkur eða mömmur eða ömmur sem skipta sér af öllu og leiðrétta mann og alltaf að efast um að maður sé að gera eitthvað rétt. Þessar konur eru oft fullorðnar og hafa alið upp sýn börn “og það er allt í lagi með þau, ekki skaðið allt kökuátið þau neitt, eða grauturinn sem þau fngu 2svar á dag með pelanum 3ja vikna o.s.frv.” fattaru hvað e´g er að fara?? þú skalt bara leiða þetta hjá þér eða ef þetta fer virkilega í taugarnar á þér þá skalltu bara rökræða við hana um þetta og standa fast á þínu! seigðu “ég er mamman og ég ræð!” og “ekki hefðiru viljað að þín mamma/amma/mákona.. hefði skipt sér að þínu uppeldi”

eða þú getur gert eins og ég sagði, “Ef þú hefur ekkert gott að seigja um mitt uppeldi þá skaltu bara þeigja! þetta er nógu erfitt fyrir þó þú sért ekki að skipta þér af ég þarf ekki að þurfa að hlusta á neitt neikvætt þegar ég veit að það sem ég er að gera er samkvæmt minni bestu sannfæringu”

kveðja frá GiRND (sem er líka ung móðir)