Eldri stelpan mín byrjaði að skríða svona um 7-8 mánaða og hún skreið svona voða perfekt á fjórum fótum, reyndar náði þetta skriðtímabil bara yfir svona 2 vikur þá var hún farin að labba með á fullu. Sú yngri byrjaði svona 7 mánaða og þá fyrst með því að toga sig áfram á maganum eins og þú lýsir, síðan fór hún að nota aðra löppina til að spyrna og svo loks komst hún upp á fjóra fætur :)

tjah ég stóð nú bara fyrir aftan minn gutta og öskraði á hann “skríddu krakki, SKRÍDDU!!!!” honum tókst þetta á endanum litla kvikindinu…

Minn strákur sem er eins árs núna, byrjaði að skríða um 7 mánaða og skreið alveg á fjórum frá byrjun, síðan fór hann fljótlega að labba með og byrjaði að labba rétt fyrir 10 mánaða afmælið. Núna er hann að æfa sig að klifra upp á allt, guð hjálpi mér því hann kann ekkert að passa sig og ef það er ekki einhver til staðar til að grípa hann þá dettur hann bara beint á gólfið. Hann er sem sagt alltaf með sár og marbletti því hann veit ekki hvað það er að vera hræddur.
Annars er ástæðan fyrir því að það er talað um að börn skríði eðlilega sú að það er betra upp á samhæfingu að þau skríði á fjórum og þá eru þau fljótari að læra að labba. Annars skiptir það ekki máli svo ég viti, ef þau komast áfram þá er takmarkinu náð er það ekki.
Kveðja Cinnemon.