Eignastu barn þegar þú ert tilbúin til þess! og ef ykkur langar í barn núna þá ætti ekkert að vera því til fyrirstöðu. það sem er ervitt við að vera ungt foreldri er oft ekki uppeldið sjálft heldur er það frekar peningavandræði eða vandræði með vinnu eða menntun. þess vegna er langþægilegast að vera búin að mennta sig og komin með íbúð og vinnu(fastar tekjur). ég er tvítug og maðurinn minn líka(hann átti afmæli á laugardag) sonur okkar verður tveggja ára í desember, við erum bæði í skóla og búum hjá foreldrum mínum og allt er frábært nema það að eiga aldrei pning(alltafg þegar barnabæturnar koma kaupi ég alveg 6 pakka af bleyjum til að vera viss um að verða ekki uppiskroppa)


vonndi geriri það sem er þér fyrir bestu

kveðja GiRND

úff ég hefði alveg eins getað skrifað þetta! Þú ert að lýsa mér 100% þarna! Tjah fyrir utan það að ég er 18 (19 í des) og ætla mér aldrei að gifta mig.. ;)
Það eina sem ég vil og hefur alltaf langað til er að eignast barn! Ég hreinlega dey bara við að sjá litla krakka..
Það er ekki að ástæðulausu sem ég er laaanghæðst á þessu áhugamáli og sennilega sú eina þarna á listanum sem er barnlaus ehe

Líkami kvenna er til þess skapaður að eignast börn. Líkami tvítugra kvenna líka.
Have fun.

Sigga mín bíddu aðeins. Ég veit þú þráir barn en vertu 120% viss um að bæði þú og þinn heittelskaði þráið barn. Þangað til gerður eins og ég, sestu upp á manneskju sem á barn og bíddu bara eftir smá stund áttu slatta af þeim. Þú veist hvað ég á við við þekkjum báðar manneskju sem á eitt barn og annað á leiðinni og ég á pínu lítið í þeim báðum. Tíminn hleypur ekki frá þér það er nægur tími en báðir aðilar verða að vera tilbúnir að taka á móti barni í heiminn og ekki bara andlega. Ef maður getur ráðið komu barnsins er það betra að vera í eigin eða leigu íbúð og í vinnu og eiga peninga. Haltu bara áfram að djamma elskan mín og mundu, koma tímar, koma ráð.

talaðu um það við kærastann þinn, og ef þér finnst þú vera tilbúin og kærastin sammála, er bara allt í gúddí

Fáður þér hund.

Ég veit alveg innst inni að ég og kærastinn erum ekki tilbúin, og hann vill heldur ekki eignast strax barn því hann vill vera góður pabbi, og vera tilbúin að taka á móti barninu, en vandamálið er bara það að ég get ekki hætt að hugsa um þetta mál!! Ég ætti kannski bara að fá mér hund :) Ég vona samt að ég geti orðið ólétt svona eftir c.a. ár eða eitthvað svoleiðis!!!

Veistu ég held að þetta sé bara hlutur sem er prógrammaður í ungar konur. Þegar þær eru komnar á fast og eru ánægðar í sambandinu þá fara að heyrast eggjahljóð. Ég er og hef alltaf verið ákveðin i að eignast ekki börn fyrr en ég er búin að því sem að ég þarf að gera fyrir mig í lífinu (þú veist, skólinn, skoða heiminn osfrv.)en ég stend mig stundum að því að vera dreyma um börn og óléttukúlu. And I must say it freaks me out!!! Það er bara ekki ég að hugsa svona… trúðu mér. Ég bara get ekki að því gert… ég skrifa þetta á hormóna.
kv,
angie

p.s. Þú ættir að fá að passa lítið barn sem er veikt… þá verðuru alveg sátt með að bíða í nokkur ár. Veik börn er það sárasta sem að maður horfir upp á fyrir utan hvað það er mikið álag að hugsa um þau. Þeim líður stanslaust illa sama hvað er gert fyrir þau :..(

Ég varð ólétt 21 árs (fyrirfram ákvðið) og átti barnið 22ja ára. Ég var búin með stúdentspróf og var í stuttu sérnámi þegar ég var ólétt sem ég kláraði.

Núna er ég 23ja ára með eins árs barn, flutt til útlanda með kallinum og get ekki ímyndað mér að hafa gert þetta einhvernveginn öðruvísi. Ég ætla í nám næsta haust (barnið þá 2ja ára) og hef hugsað mér að reyna bara að taka því rólega, taka bara færri grinar og vera lengur að klára námið til að sinna barninu.

Mér finnst lítið mál að skoða heiminn með barninu mínu og fara í skóla eða vinna. Maður verður bara að fara sér aðeins hægar til að hafa nógan tíma fyrir fjölskylduna. Að sjálfsögðu virði ég þær sem ákveða að bíða með börnin og klára skóla og svona fyrst en ég er bara ein af þeim sem gat bara engann veginn beðið og ákvað því að drífa í því og leyfa barninu bara að taka þátt í því lífi sem ég lifi hverju sinni, hvort sem ég er í skóla eða vinnu eða hvað sem er.

Þannig að ef þér finnst þú vera tilbúin til að eignast barn þá ertu það sennilega. Það vita allir að það að eiga barn getur verið hörkuvinna, en þetta er allavega sú allra skemmtilegasta vinna sem ég get nokkurn tímann hugsað mér! Ég mun aldrei sjá eftir því að hafa átt barn svona ung, reyndar finnst mér ég ekkert rosalega ung! Líkami kvenna er líka best til þess fallinn að eiga barn frá 20 - 25 ára, þó svo kannski að það skipti ekki öllu máli!

Gangi þér vel, hvaða ákvörðun sem þú tekur!

Laalaa

Það er alveg dásamlegt að eiga barn.Þetta er upplifun út af fyrir sig og sérstaklega ef þú ert í góðu sambandi. Ég var tvítug þegar ég átti son minn. Hann er algjör engill. Ég sé sko ekkert eftir því að hafa átt hann svona snemma en ég vildi samt óska þess að ég hefði beðið allavega svona tvö ár í viðbót, til þess a geta upplifað aðeins meira sem einstaklingur. Ég er til dæmis ekki búin með menntaskólann og ég hef aldrei farið til útlanda. Það er rosalega stór ákvörðun að eiga barn. En það er líka alveg yndisleg upplifun.

“Ég veit að ég er fædd hingað til þess að verða mamma”
Þetta er ekki mikið hrós fyrir kvenþjóðina. Og þið virðist allar vera sammála þessu. Til hvers þá að vera að mennta sig og hasla sér völl á vinnumarkaðnum ef þið eruð fæddar til að vera mömmur? Og af hverju ættu menn að ráða konur í mikilvægar stöður ef þeirra æðsta takmark í lífinu er að vera mömmur? Ég bara spyr. Konur eru konum verstar.

mér líður líka svona stundum - ég sé lítil börn út á götu eða hjá vinkonum mínum og mig langar svo að hafa eitt svona lítið til að dúllast við og með. Síðan kemur að því að mar passar fyrir vinkonur sínar … og í fullri hreinskilni get ég sagt að ég er oft doldið fegin að losna við þau … eða allavegana að einhver annar taki ábyrgð. Prófaðu að fá lánað svona skæruliða í svoldin tíma og athugaðu hvort að þú sért ekki fegin að losna eftir þann tíma. Svo er það líka annað sem að vinkonur mínar segja - “þetta er ekkert mál fyrstu mánuðina á meðan börnin sofa bara meira og minna allan daginn … en eftir ár eða svo er þetta orðin hörku vinna!”. Hvað með kærastan þinn? Ertu viss um að þú munir vera með honum Lengi (með stóru elli) … eða langar þig að verða enn ein af þessum fjölmörgu einstæðu mæðrum á landinu sem berjast við að fá pabban til að taka skæruliðan aðra hvora helgi? … ég er ekki að meina neitt illt með þessu ég er bara að segja þér að ég veit hvernig þér líður og ég held að þú eigir að bíða aðeins … “það er ekki sama að segja og að gera” …..