En hvað segiru þá um þessa útlendu menn. Tökum til dæmist Barry White (hann er svartur) og svo er einhver hvítur maður sem heitir eitthvað Black..eða var það kannski íslendingur…..
Ég sá líka þegar ég var að skoða hvaða nöfn eru leyfð, að það má skíra barnið sitt Sandur….pældu í því!

Mér finnst aðallega skipta máli að fólk skíri ekki börnin sín einhverjum nöfnum sem barnið á eftir að skammast sín fyrir og verði strítt á.
Mér finnst mörg sjaldgæf nöfn mjög flott - en færi aldrei að skíra barnið mitt eitthvað sem því yrði strítt á - mér finnst það skipta öllu máli! :)

Jack Black er líka … mjög hvítur…

En já, hvaða nafn er þetta sem þýðir skítur?

Sonur minn heitir Bjartur og hann hefði heitið það hvernig sem yfirlitið hefði orðið. Afi minn hét þessu nafni og var karlinn í mjög miklu uppáhaldi hjá mér og ég vissi það frá því að ég var barn að ef ég eignaðist son myndi hann heita Bjartur. Það vill bara svo skemmtilega til að hann Bjartur minn er mjög bjartur, frekar ljós og með mjög blá augu og fólk minnist alltaf á það að hann beri nafnið vel. Gaman væri að vita hvaða nafn þú ert að tala um sem þýðir skítur.

Jú þú gætir alveg látið dökkt barna heita Bjartur eða Svanhvít. Fólk er nú heldur ekki bara að vísa í útlitið þegar það velur börnum sínum nöfn. Bjartur getur líka verið tákn um að bjart sé yfir barninu, þetta er jákvætt og fallegt nafn. Sama má segja um Svanhvíti, getur alveg eins vísað í persónuleikann. Svo er fólk stundum að nefna í höfuðið á einhverjum ástvinum og þannig fær nafnið alveg sérstaka persónulega merkingu.

Það er ekkert alltaf hægt að velja nöfn sem hæfa nákvæmlega persónulieka eða útliti hvers og eins. Drengur sem heitir Trausti gæti nú alveg orðið krimmi þegar hann verður stór og stúlka sem heitir Fríður gæti alveg orðið óheppin með útlitið.

Og ef við ættum nú að fara að velta fyrir okkur hvað nöfn okkar gætu merkt á einhverjum öðrum tungumálum þá eru nú örugglega einhver fleiri sem geta merkt eitthvað furðulegt.

Pointið: Fólk ætti að velja nöfn sem þeim finnst falleg og þau eru sátt við.

Nöfn er eitthvað sem maður þarf að hugsa vel út í. Þetta er eitthvað sem fylgir manni alltaf og er stór hluti af manni. Þess vegna myndi ég aldrei í lífinu gefa barni mínu einhver fáránleg nöfn. Mér finnst þessi gömlu góðu svo falleg að ég vil helst bara nota þau en sum þessi nýju eru mjög falleg svo að myndi kannski nota þau með eða eitthva?

En í sambandi við það hvað nafnið þýðir á öðru túngumáli þá getur maður ekki verið að hengja sig í þessum smáatriðum endalaust. Það er bara málið hvað nafnið þýðir á íslensku og hvort það sé fallegt. Til dæmis máttu skíra stelpuna þína Sólbrún og strákinn þinn Smiður, sem mér finnst persónulega mun verra. Þetta nafn sem þú segir að þýði Skítur á þýsku vefst ekkert fyrir okkur hér nema við séum eitthvað mikið með þýskumælandi fólki eða búum úti.

Ég veit um stelpu sem er frá Íran og býr í Danmörku hún heitir mjög fallegu Írönsku nafni sem er Alair (borið fram Æla). Skólinn minn og skólinn hennar heimsóktinn minn hingað til Íslands og við fórum svo út til þeirra. Þegar þau voru hjá okkur foru Íslendigarnir að hlæga þegar nafn hennar var sagt þar sem það er sagt Æla sem okkur fannst mjög finndið. Henni var sagt hvað nafnið hennar þýddi á íslensku og þá föttuðu Danirnir hvers vegna allir voru að hlægja. En svo þegar við fórum út þá sagði hún okkur þegar við spurðum hvað nafnið hennar þýddi í heimalandi hennar að það þýddi Mánaskin sem er mjög fallegt. Svo þegar maður er að pæla í því hvað börnin mans eiga að heita finnst mér að maður eigi frekar að pæla í því hvaða þýðingu nafnið hefur hér á landi, hvað þýðingu það hefur fyrir þig og hvaða þýðingu það hefur fyrir barnið það sem eftir er æfinnar?

Veistu, ég kíkti í þjóðskrá en þar var enginn sem heitir SKÍTUR!……

Kveðja, Jasi

Það er endalaust hægt að hengja sig á það hvað nöfn gætu hugsanlega þýtt erlendis en það mun ekki valda barninu vandræðum nema það flytji þangað og þá munu væntanlega flest íslensk nöfn valda því vandræðum. Systir mín bjó í Svíþjóð í nokkur ár og þó þeirra nafnahefð sé ekkert mjög ólík okkar og mörg nöfn til í báðum löndum þá kvartaði eldri dóttir hennar yfir því að nafnið hennar rétt skrifað var ekki borið rétt fram og ef hún sagði það þá stafsetti fólk það vitlaust, miðdóttirin kvartaði yfir því að enginn héti hennar nafni nema gamlar konur í dánarfregnum og jarðarförum og nr. 3 reyndu þau ekki einu sinni að nota allt nafnið heldur styttu það og breyttu stafsetningunni.

Eina sögu heyrði ég um íslenskan strák í Svíþjóð sem sagði vinum sínum að frænkur sínar væru að koma í heimsókn og var spurður hvað þær hétu. Hann sagði sem var að þær hétu Alla og Elva og krakkarnir hlógu og sagði að hann væri að ljúga því það heitir enginn “alla” (allir) og “elva” (ellefu).

Hins vegar sýnist mér að fólk venjist því mjög fljótt hvað einhver heitir og furðulegt nafn þarf alls ekkert að há krakka. Kannski að hann fái að heyra það meðan aðrir krakkar eru að venjast því að nafnið sé skrítið en krökkum finnst öll nöfn skrítin sem þau hafa ekki heyrt áður. Ég man þá tíð þegar það var einn strákur í öllu hverfinu mínu sem hét Aron. Greinilega á undan sinni samtíð því hvað eru margir sem heita Aron í dag? Ábyggilega einn í hverjum bekk.

Jamm-sitt sýnist hverjum.

Annars á ég lítinn glókoll sem heitir Hrafntinna. Þegar hún fæddist var hún með tinnusvart hár og ekkert nafn hefði mögulega hæft henni betur-og það hæfir henni ennþá ákaflega vel þó að hún sé orðin ákaflega ljósrauðhærð.

Nafn er bara svo mikið meira en einfaldlega heiti-og nönf venjast. Ég á til dæmis litla frænku sem heitir Kirstín. Við Kirstín eigum svo frænda sem kom heim yfir sig hneykslaður á fyrsta skóladegi því með honum í bekk var stelpa sem hét Kristín-drengurinn hafði aldrei fyrr eða síðar heyrt aðra eins fjarstæðu.

Þannig að nöfnin venjas og verða hluti af einstaklingum. Börn eru ekki löggð í einellti vegna nafns síns. Það er staðreynd. Þeim er kannski strítt-en stríðni er ekki einellti og stríðni endist aldrei. Til að stríðnin breytist í einellti þarf margt annað að koma til en nafn barnsins.

Og síðan vaxa menn inn í nafnið sitt og æfistarf þeirra mun hugsanlega taka mið af nafninu. Ætli það sé eintóm tilviljun að Húbert Nói sé listamaður? Eða Georg Guðni? Nú eða að Hallvarður EInvarðsson hafi verið dómari?
Þar hafa nöfnin hugsanlega mótað mennina.

EN það sem mér finnst verra þegar að nafngjöfum kemur að það er stundum eins og fólk hafi aldrei sagt nöfnin upphátt. Línus Gauti, Lind Ýr, Brandur Ari og Leifur Arnar, Ingibjörg Gróa, Þórunn Anna-þessi nöfn renna hálf illa-að mínu mati þó að þau séu öll falleg þá eru þetta kannski frekar óheppilegar samsetningar.

Kveðja
Scarlet

Ég þekki konu sem heitir lofthæna og karl sem heitir ljótur. Svo þekki ég stelpu sem breytti nafninu sínu þegar hún var 18 ára í Alma. Hún hét sko Almannagjá!!!

Sumir foreldrar eru bara grimmir. Að skíra börnin sín þetta!

Fyrir nokkrum árum var svo nafnið Friðrik bannað. FRIÐRIK!

Svo má skýra börnin sín Almannagjá!

Annars finnst mér nöfnin Viktor og Silvía mjög flott og líka Nadía. Svo eru líka mörg flott millinöfn eins og Von. Nadía Von eða Silvía Von það eru falleg nöfn og Viktor Máni.

En þar sem ég hef rosalega mikinn áhuga á nöfnum okkar Íslendinga get ég nú ekki orða bundist :)

Mér finnst alveg rosalega gaman að heyra hvað fólk heitir, fara í skírnir og bara allt sem tengist nöfnum!

Ég skrifaði mjög stóra ritgerð í mínu námi einmitt um þetta efni, nöfnin okkar, og á þeim tíma komst ég að mörgu sniðugu í sambandi við nafngiftir, auk þess að mynda mér mjög margar skoðanir á þessu málefni.

Hvað stríðni varðar, þá er það mín skoðun að börn stríða ekki öðrum börnum á því sem að þeim finnst eðlilegt. 6 ára barn sem byrjar í skóla og kemst að því að bekkjarfélagi þess heiti einhverju sem kallast “óvenjulegt” nafn, hefur hvorki vit né þroska til þess að dæma um það hvaða nafn er “skrítið” og hvað ekki.

Aftur á móti þegar barnið kemur heim úr skólanum, og segir foreldrunum frá nýja vininum sem heitir “óvenjulega” nafninu, er það undir foreldrinu komið hvernig það bregst við. Barnið áttar sig auðvitað á því ef að foreldrið tekur andköf og fer að setja út á nafnið, að það er eitthvað skrítið við það.

Einnig veit ég til þess að fullorðið fólk er mun skæðara á að setja út á nöfn annarra en börn. Fyrir börnunum þá er Jón bara Jón og Húnbogi bara Húnbogi. Aftur á móti er mun líklegra til að einhver fullorðinn, t.d. kennarinn eigi eftir að eiga erfiðara með að meðtaka seinna nafnið, (með fullri virðingu fyrir því).

Börnin læra það sem fyrir þeim er haft, og þess vegna er það oftar en ekki skoðanir foreldra, systkina og annarra utanaðkomandi áhrifa, sem verða til þess að barnið sér að eitthvað “óeðlilegt” við fólk, hvort sem það er nafn, kynþáttur, vaxtarlag eða eitthvað annað.

En eins og ég sagði, skemmtilegt umræðuefni og rosalega mikið hægt að ræða í sambandi við þetta! Nafnið er svo stór hluti af einstaklingnum :)

Þegar maður hugsar út í sum nöfnin.. Mist Eik.. það væri auðveldlega hægt að túlka það sem mistake!!

Síðan er þetta týpíska..myndi fólk skýra barnið sitt Sól Hlíf, Brandur Ari, Leifur Arnar…

Það er alveg rétt, sumt fólk þarf að vanda sig betur við nafngiftir…

Það má skíra barnið sitt Ljótur Drengur..

Persónulega finnst mér líka Alís vera strákanafn(Er stelpu)

og svo finnst mér Assa líka hrillilega ljótt!


Svo má skíra stelpur Sía, Sísí og Síta!

Og einnig SNÓT sem er náttúrulega bara hundanafn og ekkert annað;)

Svo má líka skíra stelpur Stjarna, sem er bara hestanafn…..

og Sylgja sem ég hef í raunninni bara aldrei heyrt áður og finnst sko alveg út í hött!….!

Æ sorrý ef einhver heitir þessum nöfnum:)

Það er ekkert nema mannvonska samt að skíra lítið og sætt barn steingrímur sem er mesta gamlingjanafn í heimi. No offense ef einhver her heitir steingrímur en þetta finnst mér :):):)

Það er auðvitað alger staðreynd að nöfnin ein eru alls engin ávísun á einelti. Ég heiti t.d. ósköp eðlilegu nafni en þurfti að þola einelti sem snérist að miklu leyti um nafnið í fjölda ára. Krakkarnir voru bara búnir að ákveða að þau ætluðu að stríða mér, og þá skipti engu máli hvort ég héti Anna (anna panna) eða Ingimunda. Svo ég nefni ekki Ingiríður Dögg (sem mér finnst mjög flott fyrir utan það sem má lesa úr því!) og Satanía.

En aftur á móti þá þýddi orðið ‘ljótur’ LJÓS fyrir u.þ.b. 1000 árum. Þeir sem voru skírðir Ljótur voru því ekkert endilega ljótir, heldur ljósir yfirlitum. Þ.e. kannski ljóshærðir. Svo hefur merking orðsins breyst í gegnum tíðna en nafnið haldist.

Það er alltaf hægt að velta sér upp úr nöfnum… t.d. eru nöfnin Helga og Olga sama nafnið, bara úr sitthvoru tungumálinu. Olga er slavneska útgáfan og þýðir ‘hin heilaga’. Sólveig og Svetlana er líka það sama, bæði þýðir kraftur sólarinnar eða styrkur ljóssins eða álíka. Svo er auðvitað Ivan-Ian-Jan-Jon-John… :)

Ég á son sem heitir Natanael sem merkir Guðs gjöf, hann er sá eini sem heitir þetta á öllu landinu og fólk verður alltaf jafn hissa þegar það heyrir nafnið. Annars heita börnin mín öll mjög fallegum nöfnum.
Alexandra Hlíf
Natanael Bergmann
Lára Jakobína sem var skírð í höfuðið á langömmu sinni vegna þess að hún lítur út einsog lítil gömul kona.

Kveðja POE