Er náttúran full af fegurð? hmm erum það ekki bara við sem túlkum hana og upplifum sem fagra? …
Hehe það hafa margir pælt í því hvers vegna koonig málar konur vona afskræmdar… en það hefur ekki að því ég best veit neitt athugavert fundist um samskipti hans og kvenþjóðarinnar, og líklegast var þetta bara mótíf hjá honum… en hver veit nema hann eigi sér e-r ókönnuð leyndarmál? ;)
Er hrien skynsemi dauði ? hvað er hrein skynsemi, hvaða modernisti hefur VIRKILEGA náð hrienni skynsemi? mondrian? van der rohe? æ ég veit ekki..

Á hverju klikkaði arístóteles;) ?

Kannski ertu búinn að leysa gátuna, eða..
…svona þangað til þú skiptir um skoðun…well, hvað veit ég?

Ég veit ekki alveg hvort þú haldir að þú sért að mótmæla mér eða hvað. Því þú ert í raun ekki að því ef þú skyldir halda það. Ég hef aldrei sagt að list væri tækni. Ég hef bara sagt að ég teldi list og tækni nátengdari en menn grunar oft í dag. Og ég hef líka prufað mig áfram með þá hugmynd að tækni (ég geri bara ráð fyrir að við séum að nota orðið á sama hátt) sé ef til vill nauðsynlegt skilyrði listar. En ég hef aldrei sagt að hún sé nægjanlegt skilyrði listar og ég hef aldrei sett samasemmerki á milli listar og tækni.<br><br>_____________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

Fyrirgefðu, smá misskilningur. Ég sé núna að þú ert að gagnrýna hugmynd fornmanna almennt (ekki satt?). En þetta verður að skrifast á mig sem klaufaskapur. Þetta er bara illa orðað. Fornmenn lögðu ekki endilega list og tækni að jöfnu, frekar en ég. En þeir töldu tækni nauðsynlega forsendu listar. Það sem veldur svo ruglningi er það að þeir notuðu sama orðið fyrir bæði tæknina og listina, <i>techne</i> (eða <i>ars</i> hjá Rómverjum). <br><br>_____________________________
Aut tace aut loquere meliora silentio.

“auðvitað á að refsa fyrir ranga breytni”

?

ætli meigi ekki deila um það, …en jæja það kemur spurningunni “hvað er list” sosem lítið við ;)

Ég er ekki að misskilja Aristóteles. Ég las hann einfaldlega með gagnrýnu hugarfari eins og ég les og skoða allt. Ég tileinka mér ekki lengur hugsanir án þess að gagnrýna þær fyrst og skilja þær svo. Það er vottur af Nietzsche, Freud, Kierkegaard og búddisma í þessu. En það þarf að gagnrýna þá alla til þess að skilja þá. Það má vel vera að það sé vottur af afbyggingu í þessu án þess þó að ég hafi lesið nein frumrit um hana.

Samkvæmt minni kenningu er hið sama að vera siðvera og að vera listamaður. Siðvera gerir líf sitt að listaverki, eins og Nietzsche predikaði. Hann kallaði hana bara ofurmenni sem var kannski óþarfi. Misskilningurinn hjá flestum sem lesa hann liggur í því að það eigi að tilbiðja ofurmennið og fylgja því. Að mála góða mynd er ekki aðeins verk. Hugur verður að fylgja verki. Skoðun sem sættir ekki þekkingu og virkni er byggð á fordómum/fáfræði. Raunhyggja og rökhyggja, efni og hugur rennur saman í eitt hjá listamanni, skapandi vísindamanni, siðveru og öllum sem eru skapandi í lífi sínu. Þetta er að mínu mati grundvallaratriði í siðfræði Aristótelesar.

Ég impraði á þessu við Mikael Karlsson í dag og hann var sammála mér að þýðing Svavars í Siðfræði Níkómakkosar væri misvísandi. PRAXIS og POIESIS eru ekki eins ólík og þýðing Svavars gefur í skyn. Svavar kallar EPISTEME PRAKTIKE siðlega þekkingu og EPISTEME POIESIS verklega þekkingu, Mikael kallar EPISTEME PRAKTIKE verklega þekkingu og EPISTEME POIESIS sköpunarþekkingu. Þau eru því af einum og sama meiði, PRAXIS. Það er beinlínis hægt að túlka siðfræði Aristótelesar sem fagurfræði.

Menn verða að passa sig á að rýna ekki of mikið í bækurnar heldur lifa lífinu líka. Náttúrlegt umhverfi hjálpar til. Þjóðarbókhlaðan og nýja hús Íslenskrar erfðagreiningar eru betri vinnustaðir en háskólabyggingin og ýta beinlínis undir frjóa hugsun.

Ég er ekki sammála um að refsingar bæti neitt. Það sem við í daglegu máli köllum illsku er yfirleitt byggt á rökvillu. Þetta er ekki afstæðishyggja því það er bara einn meðalvegur sem sameinar þekkingu og virkni. Þegar maður veit og skilur það er ekki hægt að gera neitt annað. Frelsi til að velja er ekki til staðar þegar mönnum er refsað fyrir að velja rangt. Þá upphefst sadómasókískur vítahringur, menn eru lokaðir inni í ómannlegum byggingum, félagslega einangraðir og verða þannig að verri mönnum fyrir vikið. Tæknihyggja og fjarvera náttúru draga fram ónáttúruna í mönnum. Hinn gullni meðalvegur milli dýrs og skynsemisveru er rétta leiðin. Hönnun og list skiptir miklu máli í þessu tilliti. Af hverju heldurðu annars að þeir séu að steypa stólana eftir bökum geimfaranna? Góð hönnun á borgum og húsum er lykilatriði til þess að gera mönnum lífið bærilegt og gera alla að siðverum í lífi og starfi.

Hin eina sanna pólítík á eftir að verða til. Hægrimenn eru menn náttúrunnar, hins dýrslega og Díónýsíska, þ.e. efnishyggjumenn. Bush kallar sig “man of action” en er algjörlega ólesinn. Vinstrimenn hafa þekkingu á hinu rétta, eru menn skynsemi og raka, en vilja annaðhvort ekki gera neitt í því, eða vilja beita valdi til þess þvinga fólk til hlýðni. Það nægir e.t.v. að nefna Stalín, Kastró, Maó og múslimaheiminn. Samþætting og samruni raun- og rökhyggju er það eina sem dugar. Sú sundrun sem er í dag á milli efnishyggju og hughyggju er rökvilla, þau eru eitt og hið sama. Þegar allir verða komnir á það stig getum við jú hætt að gera listaverk og lifa, tilgangi jarðlífsins hefur verið þjónað.

Maður sem er í fullkomnu jafnvægi hvetur til réttrar breytni. Misskilningurinn er að túlka allt í hægri og vinstri. Fuglinn þarf báða vængina til að fljúga!

Maður sem hefur aðeins náttúrulega reiði en enga tæknilega þekkingu hvernig hann á að mála krassar eða jafnvel rífur strigann þegar hann túlkar sína reiði. Það er aumkunarverður maður því hann er ekkert nema dýr, hefði Arri eflaust sagt. Maður sem málar aðeins með tæknilegri nákvæmni en útilokar náttúrulegar tilfinningar er firrtur, málverkið er leiðinlegt og “án karakters”. Af hverju er annars “læknagrín” oft svona smekklaust og hrokafullt? Af hverju gerir tæknin okkur ekki hamingjusamari? Mannlegt innsæi og jafnvægi er málið í bæði listsköpun, siðfræði og öllu sem tengist manninum. Það er enginn guð sem takmarkar mannlegt innsæi, það stefnir að fullkomnun og beitir öllum brögðum til þess.

Smá leiðrétting. Björk og Picasso eru fyrir sátta menn. Aristóteles og Plató eru fyrstu villuráfandi sauðirnir, þ.e. fyrstu mennirnir sem boðuðu trú. Heimspekin og siðmenningin hefur verið að hnigna allar götur síðan Sókrates var og hét. Hin svokallaða siðmenning er skitzófrenía. Hin svokallaða pólitík er áttavilla fyrir ráðvillta sauði. Þeir sem stunda eða hugsa um pólitík vita ekki hvað það er að vera maður. Þeir sem elska hugann (rök, skynsemi) hafa aldrei hugsað. Þeir sem elska efnið hata sjálfa sig. Fólk verður að byrja á því að elska sjálft sig áður en það elskar aðra. Þetta hljómar eins og lífshjálparfyrirlestur en þetta er mikilvægt. Þetta er ekki kristinfræði, búddismi, nýaldarspeki, hugvísindi eða raunvísindi, heldur hrein eðlisfræði=list.

Horfið á allar myndir David Lynch, David Cronenberg, Stanley Kubrick, Darren Arronovsky, Woody Allen, og allt það klám sem þið getið komist yfir aftur og aftur og aftur þangað til þið skiljið. Horfið á myndir Jackson Pollock og Francis Bacon og njótið þess hvernig þið skiljið ekkert, hatið sjálf ykkur fyrir að skilja það ekki og hatið listamennina fyrir að mála svona fyrirlitlegar myndir. Hlustið á pönk, rapp, djöflarokk, hardcore rokk eða hvað það er sem ykkur finnst fyrilitleg tónlist og njótið þess hversu heiladauð þið verðið á eftir. Sofið hjá ljótustu og afskræmdustu manneskju sem þið hafið séð. Lesið Nietzsche og William Burrougs og fyrirlítið þá og sjálf ykkur. Dansið aldrei og syngið aldrei. Fyrirlítið þá sem dansa. Reynið svo að hugsa daginn eftir með sama heilanum og þið voruð að drepa. Hugsið um hversu fyrirlitlegir allir aðrir en þið sjálf eru og njótið þess hvernig þið veslist upp í leiðinni.

Maðurinn og allt annað er orka sem umbreytist frá einu formi yfir í annað. Að sitja á skólabekk og hugsa um raunvísindi eða framkvæma hugvísindi hefur ekkert upp úr sér. Maðurinn öðlast aldrei skilning á sjálfum sér með því. Nietzsche vissi hvað hann var að gera. Það þarf varla að nefna að Hitler skildi hann ekki enda var hann áttavilltur sauður alveg eins og þeir sem fylgdu honum. “Það sem ekki drepur mann gerir mann aðeins sterkari” á við um fullorðnar manneskjur. Að afbyggja alla fordóma, efast um allt sem allir hafa nokkurn tímann sagt manni er það eina sem getur gert mann að einstaklingi. Að henda sér út í tómið, flytja til lands þar sem maður skilur engan og enginn skilur mann er erfitt, ef maður verður ekki algjör geðklofi á því verður maður að heilum einstaklingi, sálfræðingi, heimspekingi, eðlisfræðingi og listamanni. Gthth, skilaðu kveðju til Mikaels, ég hef ekkert við hina að tala. Apollo hefur sæst við Díonýsos.