Fell

Fell niður til heljar,
rotna niðri þar,
er öll steikt,
tómur hugurinn minn veit ey neitt,
hvar er ég,
hví hér,
upp dómpuð,
veit ekki neitt,


Þetta er neysla,
neysla sem gleypir hug minn allan,
steikir hann upp,
bræðir hann upp,
ónýt og hugsunarlaus,
held ég sé dauð.
Ein Eymdarlaus.