Hvarfakútar eru af hinu illa. Þessi hvarfakútaskylda er eitthvað sem ein af þessum nefndum kom með. Þessar nefndir fá ekki borgað með glöðu nema sýna einhver afköst, og afköst = setja lög.
Fleiri hestöfl kalla á stærra púst, en opið pústkerfi á annars óbreytta vél gefur engan verulegan kraft, aðallega hávaða. Throttle response er hinsvegar stóraukið bara við það að fjarlægja hvarfakútinn til dæmis. Mér þætti gaman ef einhver sem er ennþá með stock pústkerfi myndi mixa inná það úttak og tengja lítinn boost mæli við það, segja okkur svo hvað bakþrýstingurinn er mikill yfir snúningssviðið, bæði álagslaus og með bensínið í botni (í háum gír). Ég hef tekið eftir því að pústþrýstingur eykst gífurlega þegar maður stígur á bensínið og vélin byrjar að vinna, þess vegna eru túrbínur svo miklu betri en superchargers í flestum tilfellum (In my opinion, mér þætti þó gaman að heyra einhver alvöru rök fyrir því að nota supercharger í stað turbo, í stað þess að tala bara um turbo lag og eitthvað, turbo lag er ekki það vandamál sem sumir vilja meina það), krafturinn kemur þegar þú þarft hann og túrbínan chillar bara þess á milli.
Það væru eflaust fróðlegar upplýsingar.
En svona skil ég pústkerfiskröfur véla:
Naturally aspirated vill hafa einhvern bakþrýsting til þess að geta gengið á lágu snúningunum þótt það sé valve overlap af einhverju ráði, eins og flestar aðrar breytingar þá gefur opið púst high-end torque á kostnað low-end torque.
Túrbó vill engan bakþrýsting svo að túrbínan fái að snúast frjáls.
Supercharged er líklega slétt sama, hugsa þó að það fari eftir því snúningssviði sem blásarinn er látinn vinna á.<br><br>–
<a href="http://foo.is">foo</a