Ég uppgötvaði líka bækurnar um Sookie, þær eru merkilega skemmtilegar. Annars standa Djöflaeyjan, 101 Reykjavík, Auður, Korkusaga og áður en ég dey uppúr hjá mér þetta árið.

Gleðilegt bókaár 2011 ^^

Þetta bókaár var líka mjög skemmtilegt og fjölbreytt fyrir mig.

Ég las loksins Catcher in the Rye og Sjálfstætt fólk.
Stoltust er ég að hafa lesið Die Apothekerin, því það er fyrsta langa skáldsagan á þýsku sem ég hef lesið.
Notalegustu bækur ársins fyrir mig eru Small Steps eftir Louis Sachar og Afleggjarinn eftir Auði Övu Ólafsdóttur. Báðar mjög þægilegar aflestrar.
Sú bók sem ég las oftast á árinu er ljóðabókin Bréf til næturinnar eftir Kristíni Jónsdóttur því ég skrifaði ritgerð um hana.
Áhrifamesta bókin sem ég las á árinu var The Hunger Games eftir Suzanne Collins.
Fleiri góðar eru Þjófaborg eftir David Benioff, To kill a Mockingbird eftir Harper Lee og A Streetcar named Desire eftir Tennessee Williams.

Ég las alltof fáar bækur fyrir minn smekk þetta ár. En þær voru samt nú ekkert alltof fáar.

Áhrifamesta bókun sem ég las er Friðþæging (Atonement). Samt tók það mig óralangan tíma að kára hana þar sem fyrri partur bókarinnar er rosalega langur og fer út í alltof mikil smáatriði. Hinsvegar þegar ég var komin á seinni hluta bókarinnar þá gat ég ekki lagt hana frá mér. Ég vil líka minnast á Veronika Decides To Die í þessum flokki, en hún var mjög góð. Plús, las Dagbók Önnu Frank loksins.

Skemmtilegasta uppgötvunin voru bækur John Green. Það eru An Abundance of Katherines, Looking for Alaska og Paper Towns. Mér fannst þetta allt rosalega vel skrifaðar og frumlegar “young adult” bækur.

Mestu vonbrigði ársins var Artemis Fowl: The Atlanits Complex. Mér fannst þessi bók bara alls ekki jafn góð og hinar bækurnar í seríunni, hún aldrei ná risi og hún hélt athyglinni alls ekki nógu vel. Mér fannst það svo leiðinlegt því ég er svo mikill Artemis Fowl aðdáandi.

Tilgangslausasta bók ársins var Manstu mig? eftir Sophie Kinsella. Algjörlega bara skrifuð til að dreifa huganum. Nenni voða sjaldan að lesa svona chick lit. Las líka Jinx eftir Meg Cabot sem var alveg skelfilega leiðinleg með ofnotað plott.

Ég keypti mér fyrstu bókina í Sookie seríunni eftir Charlaine Harris en ég er ekki ennþá búin að lesa hana því ég er smá hrædd um að bækurnar verði ekki jafn góðar og sjónvarpsserían. Hvað segið þið sem eruð búin að lesa þessar bækur og sjá þættina líka? Væri gaman að heyra ykkar álit.

Uff ég las allt of mikid af bokum a arinu til thess ad muna thaer allar, en hér eru thaer sem stodu upp ur:

Eg man thig eftir Yrsu Sigurdardottir …. draugar i natturu Islands er bara eitthvad sem hefur alltaf heillad mig.
To Kill a Mockingbird las ég i ENS403 og hun heilladi mig alveg rosalega. Eg akvad meira ad segja ad setja hana EKKI a skiptibokamarkad, heldur halda henni og lesa oftar.
Min ven Thomas eftir Kirsten Holst fannst mér lika god, asamt Stieg Larson trilogiunni, Camillu Läckberg baekurnar og svo fannst mér Furdustrandir, nyjasta bok Arnalds lika rosalega god :)
Leidinlegasta bokin var an efa Babettes Gaestebud, en ég las hana i dönsku. Aetli thad hafi ekki verid afthvi ad ég skildi ekki helminginn af henni, eins vel og ég skil nu dönsku yfirleitt ….

Bókarárið fór alveg ágætlega af stað með létta og skemmtilega Hornby bók, High fidelity, áður en ég rakst svo á þann sálardrepandi steinsteypuvegg sem er Moll Flanders. Ég er kominn á 200. blaðsíðu, búinn að lesa endalausar endurtekningar af lýsingum á því hvað ber að hafa í huga varðandi hagsmunahliðar þess að ganga í hjónaband, og mér líður eins og ég sé búinn að saga af mér hálfan fótinn og sé ekkert vit í öðru en að klára bara verkið.
ÚÚÚÚÚÚÚ, ER MOLL GIFTA SIG Í FIMMÞÚSUNDASTA SKIPTIÐ!?
Ég var semsagt ekkert rosalega hrifinn af henni.

Skemmtilegasta bók sem ég las á árinu var hinsvegar A short history of nearly everything eftir Bill Bryson. Bara endalaust áhugaverð.
Ég hafði líka rosalega gaman af Bréf til Láru. Aðallega samt bara af því hún kemur fyrir sjónir eins og hreinskrifað þvaður geðklofa með messíukomplexu. Þegar Þórbergur er ekki að steyta hnefann í auðvald og efnishyggju eða leggst út af og strýkur á sér klofið yfir kosti sósílismans, útskýrir hann fyrir okkur að trú hans og spiritisma sé óumflyjanleg í ljósi þess hvað hann er vísindalega þenkjandi.
Og hver er þessi Lára? Af hverju fær hún 150 bls bréf? Er þetta einhver sem hann elskar? Eða er þetta einhver sem hann hatar? Hvorugt? Bæði? Er hún að fara að enda í frystikistuna hans?

Annað sem stóð sérstaklega upp úr: Sendiherrann, vikivaka, The end of faith og Árin sem aldrei gleymast.

Bætt við 7. janúar 2011 - 01:48
…útskýrir hann fyrir okkur að trú hans Á spiritisma sé óumflyjanleg í ljósi þess hvað hann er vísindalega þenkjandi.