Mér dauðbrá þegar ég opnaði augun og sá að ég var fjarri öllu sem ég átti að þekkja og venjast – það var mér gjörsamlega horfið. Þetta var ekki mitt rúm sem ég lá í, mitt rúm var miklu mýkra og stærra, auk þess var önnur lykt af þessu, lykt sem ég kannaðist við en kom ekki fyrir mig. Gardínurnar fyrir gluggunum voru líka öðruvísi en heima í herberginu mínu, þessar voru hvítar með grænum röndum og svo þunnar að birtan skein í gegn og ég áttaði mig á að það var hún sem hafði vakið mig. Ég leit...