Þetta er ljóð eftir vin minn sem mig langar að sýna ykkur.

Ást mín er svo sterk að eigi get ég hætt að elska þig,
Ef bönd okkar brotna ég veit ei hvað mun verða um mig,
Kannski mun ég lifa af kannski er ekki von,
Þá mun bresta draumurinn að stofna fjöldskyldu og að ala son,
Munu við skilja veit Guð að ég mun sakna þín,
En ég vill að þú vitir að að ástin er ávallt þín,
Þú verður sorgmædd um tíma en verður svo aftur góð,
Því tileinka ég þér þetta ástarljóð.