í tilraun til að sofa læðist
á gluggann þoka smýgur
inn í herbergið sefur
við hlið mér kalt
og rakt nýstir
inn að hjarta fyllir
mig líkt og móðan svarta stari
upp í loftið en sé ekki tár
í augum af þreytu og ótta hvenær
á ég að lifa ef
ég er alltaf á flótta.
G