Eg segi nu bara:
Gibson Explorer
2x Seymour Duncan Humbuckers
“Tuneomatic bridge” (svona einsog er a Dimebag signaturemodelgaurnum, endalaust þægilegt að spila a þetta, og enginn tremolobar að flækjast fyrir, ekki einsog rhythmgitarleikarar noti svoleiðis nokkurntimann)


Schaller straplock thingamajig, þvi ekki ma gripurinn detta i golfið i öllum æsingnum
Earnie Ball Stainless steel strengir og Dean Markley ol einsog eg fekk með fyrsta gitarnum minum, buinn að eiga hana LENGI, samt er hun faranlega litið farin að slitna, og er actually nogu andskoti löng til að virka lika :)

Marshall JCM-2000 stæða, reyni að fara sparlega með effectana, þvi bæði gitar og magnari fara að tapa karakter strax um leið og fyrsti effektinn er kominn i samgand, ætli mar troði ekki inn Boss overdrive og Dunlop wah-wah þar sem við a.
Annars verður mar nokkuð sattur þegar mar er kominn með aðeins stærri magnara (er með Marshall valvestate 2x65w), með mina Washburn Dime og Epiphone Flying-V =)

warlock eru snild, en mér finnst að þeyr verði að vera með widowh headstock. algjört möst

ég trúi ekki að enginn sé búinn að nefna Paul Reed Smith gítarana. þeir eru geðveikt cool, sánda geðvekit þeir eru bara svo drullu dýrir og því ekki seldir hér á litla íslandi.