Við vorum varla búin að stíga fæti inní Nasarketil, þegar einn vörðurinn gaumdi sínum illu glyrnum á okkur og strunsaði í átt að okkur. Hann sagði “Hver ert þú?”. Ég sagði honum að fara fjandans og hann rölti í burtu hræðslulega að sjá. Við vorum hálf þreytt eftir þessa göngu, og ætluðum okkur að hvíla okkur á staðarhótelinu. Við stigum inn um dyragættina og þar kom kona að okkur. Hún sagðist heita Nýra(Niera). Hún tjáði sig svo að hún ætlaði að skera mig á háls, ég svaraði á móti “Ertu búinn að panta líkkistu og búin að láta ættingja vita að jarðaför þín flýtist aðeins um einhverja áratugi?” þá reiddist hún og réðst til athlögu. Ég hló náttulega að henni, en hún sló þögn á hlátur minn þegar ég sá hana kljúfa ÉgHeyra frá öxlum niðurá mitti. HvaðaLýð reiddist við þetta, og ég rotaði hann, leist ekkert á þetta. Síðan dró ég upp sverðið og sló til hennar 2 sinnum og hvað get ég sagt.. hún varð að kæfu á þessari stundu. Við héldum út eftir svefn á hótelinu, þar stöðvaði tröllvaxinn maður sem hét MinnDisk(Minsc). Hann var með hamstur sem hét Boo. Hann bað okkur að hjálpa sér að finna vinkonu hans, ég hugsaði mig um og komst að þeirri niðurstöðu að það væri gott að hafa einn svona tröllvaxinn skylmingarmann með. Svo ég féllst á það að hjálpa vinkonu hans sem við myndum náttulega aldrei gera. Ýmis smáatriði voru gerð í Nasarkatli sem ekki er vart að nefna fyrir utan það að við fundum horgræna brynju og perlu sem festist í nefinu á HvaðaLýð og ÉgHeyra var lífguð við. Við héldum niður í Nasarkatlar Tívólíið. Við komum að stuttum síðar að litlum manni sem var að selja konu sem var föst inní steini. Ég keypti skrolluna af honum sem hann sagðist að myndi leysa hana úr steininum, og viti menn þar stóð kona að nafni BrennaVið(Branwen). Ég sparkaði ÉgHeyra og HvaðaLýð úr liðinu þar sem þau voru svo veikgeðja, sérstaklega þó HvaðaLýð, skelfur einsog taugveiklað barn í samrænduprófunum. Eftir stóðu ég, Iðunn, MinnDisk, BrennaVið og Girðir. Við snérum aftur til Nasarketils og ég hitti þar mann að nafni EftirVind(Edwin). Ég sá allt það góða í hjarta hans og leyfði honum því að ganga til liðs við okkur. Eftir það héldum við til Nasarkatla námurnar.

Það var snögg hakkað sig gegnum námurnar, einn hundur hér höggvin í spað, annar hundur þarna, svona gekk þetta fyrir sig þangað til að við vorum komin djúpt ofaní námurnar. Við hittum mann sem kallaði sig Múldýrahey. Hann spurði mig hvað ég væri að gera hérna, ég sagði bara við hann “Drepa þig ljótaskítseiði! Fleiri spurningar?”. Á þeirri stundu veinaði hann úr hræðslu. Skyndilega, komu aftan að okkur nokkrar beinahrúgur og hundar. Ég læt BrennaVið og MinnDisk sjá um það, en ég, Iðunn og EftirVind og Girðir réðums á Múldýrahey. Girðir féll, en allt annað var óskaddað. Ég tók ýmsa hluti þarna úr hellinum hans Múldýrahey, tók með mér einn álf að nafni Kassann(Xan). Ég hélt til Nasarketils til að innheimta verðlaunin mín sem ég átti skilið. Eftir að hafa tekið við þeim þá hittum við mann að nafni Nyrðill(Nimble) en hann átti vízt að sjá um mig og félaga mína, ég hélt nú ekki og lét hann kynnast sverðinu mínu í nágvígi, ekki eyðilagði það að verðirnir meiddu hann til öfga meðan bardaganum stóð. En þessi veimtítla drapst snögglega og ég hirti ýmislegt, “nytjsamlegt” drazl. Samkvæmt einhverri skrollu þá átti Múldýraheyið að hitta einhvern kall í Berjagjótu í Felustangar Hótelinu(Feldpost Inn). Ég strunsaði þangað í einum grænum og hitti mann á efri hæðinni sem hét Truntuandvarp(Tranzig). Hann sagði “Farðu, ég er lærður í göldrum svo þú skalt ekki kássast uppá mig!”.
Ég gaf honum mótsvar sem var eitthvað á þessa leið: “Úúúú, sérðu mig ekki skelfa? Reyndu hvað þú getur litli aumingji!”. Hann sagði eitthvað um að ég eigi eftir að yðrast þess að hafa sagt þetta. Ég lamdi hann einusinni, þá bað hann uppgjafar. Ég sagði við hann að segja okkur allt sem hann vissi þá myndum við leyfa honum að lifa, sem ég náttulega laug að honum. Hann sýndi okkur staðinn á kortinu og spurði hvort hann mætti fara. Ég svaraði “Err.. NEI! Deyðu mannfjandi! MWHAHAHAHHA!” og drap hann. Við litum á kortið og ákváðum að halda í átt að staðnum sem Truntuandvarpið hafði bent okkur á.

Stay Tuned!