…en dauðinn sigraði fyrr en vonir stóðu til.


…oft var beðið eftir því að mundur væri allur, en hversu oft hann reis upp frá dauðum var óskiljanlegt.


…Bergur var vandaður maður sem gott var að drekka með kaffi, því hann var hafinn yfir það smáa. Þú gekkst inn í nýjan heim og fékkst þér sæti við borð. Bergur var andstæðan sjálf, félagsvera en gekk þó aldrei í neitt félag.


…Bréf barst að heiman: Tóti frændi er dáinn. Það hlýtur að hafa verið gott að vera kind í fjárhúsunum hans Tóta frænda.


…Drottinn minn gefðu dánum ró og hinum líkin sem lifa.


..Jafnvel dauðann sem alla leggur sigraði hún á sinn hátt með bros á vör.


…Eins og svampur sat ég við fótskör hennar.


…Við andlát Dísu minnist ég þess hlýja kærleiks, áhuga og alúðar sem hún sýndi mér sem barni, sérstaklega þegar ég komst á unglingsár og þegar ég varð fullorðinn.


…Nú á morgun þegar Júlíus tekur tösku sína fulla af góðum fyrirbænum og þakklæti og hefur sig til flugs af brautinni, rísum við samstarfsmenn úr sætum og veifum til hans og þökkum fyrir samverustundirnar.


…Enda lét hún ekki deigan síga fyrr en í rauðann dauðan.


…Þeir sem guðirnir elska deyja ungir. Þessi orð koma mér í hug er ég minnist afa. Hann var á 93.aldursári þegar hann lést.


…Ég bið þann sem lífið gaf að hugga, styrkja og bæta aðstandendum skaðann.


…En jólaboðin hjá Betu breyttust gegnum árin. Börnin gengu út hvert af öðru.