… “Komdu niður úr trénu Hans og leyfðu mér að knúsa þig” skríkti pétur þegar hann sleikti sólinn á björtum júlímorgni. “Ég verð að fá að knúsa þig krúttið þitt, komdu niður og ég skal kenna þér að róla” sagði Hans á glaðværu nótunum,
en pétur sagði “hvers vegna kemur þú ekki upp í tréð til mín kútur?”. “Ég er með fjóra prjóna og feykinóg af garni og ég ætla að prjóna stiga og klifra upp til ömmu í himnaríki, ég hafði alltaf lofað henni það”, sagði Hans og tók upp prjónana og byrjaði að prjóna. “jæja þá hvæsti Pétur og klæddi sig í sundskýlu”.
Þegar Hans og Pétur höfðu prjónað vikum saman brotnuðu prjónarnir svo gamli maður kallaði á eftir þeim “hlaupið heim pjakkar, hlaupið eins hratt og þið getið, ég skal passa stigann ykkar”
svo drengirnir stukku af stað af þvílíkum ógnarhraða þegar þeir skyndilega hlupu á vegg og dóu.
Já það getur reynst mjög hættulegt að hlaupa með prjóna, en drengirnir fengu þá að sjá ömmu á ný, eða hvað? þeir fóru beina leið til helvítis og fengu sannarlega að finna fyrir því.
Boðskapurinn er því “flýtum okkur hægt því ekki viljum við brenna í helvíti.”