Ég bærði á mér. Eitthvað hreyfðist. Ég galopnaði augun og sá að Matti stóð yfir mér. Ég opnaði munninn til að öskra en Matti beygði sig snöggt niður og hélt fyrir munnin á mér.
,,Uss, þetta er allt í lagi. Ég er orðinn venjulegur.’’ Sagði hann og fjarlægði höndina frá munninum á mér og strauk mér um vangann. Ég andaði léttar. Síðan skein tunglsljósið milli trjánna og ég fraus. Jújú augun á honum voru aftur orðin dökkbrún en hann var allur blóðugur um munninn.
,,Uuh, þú ert með blóð hérna…’’ Sagði ég og benti. Hann þurkaði blóðið í ermina á skyrtunni sinni og fór síðan úr henni, reif af helminginn af erminni, þessari með blóðinu á, og fleygði henni frá sér. Svo fór hann aftur í skyrtuna. Hann hjálpaði mér að standa upp og hélt í hendina á mér alveg að eldinum, en hann hafði greinilega safnað nýju spreki og kveikt aftur undir.
,,Ég sá að þú notaðir þitt blóð,’’ Sagði hann og leit umhyggjusömum augum á mig.
,,Já, það var enginn annar þarna nema þú, en mér sýndist þú ekki hafa mátt missa meira blóð.’’
Matti brosti til mín.
,,Hve oft þarftu blóð?’’ spurði ég í þeirri tilhugsun um að hann þyrfti það kannski einu sinni á dag. Ég hryllti mig.
,,Yfirileitt einu sinni í mánuði en það getur komið fyrir að ég þurfi meira.’’ Sagði hann. Mér létti aðeins. ,,Afsakið að þú hafir þurft að sjá þetta, það var útaf þessu sem mig langaði ekki til að þú myndir sjá mig drekka blóð. Ég verð alveg klikkaður.’’ Hann brosti feimnislega. Ég hallaði mér að honum og kyssti hann. Hann kyssti á móti. Þetta gerðist svo nákvæmlega eins og síðustu nóttina sem við nutum saman, að ég varð dálítið hrædd. Hann hjálpaði mér að klæða mig úr þar til við vorum nakin við eldinn. Hann skellti mér niður á jörðuna og hélt áfram að kyssa mig. Ég stoppaði hann aðeins
,,Þú ætlar ekki að drepa mig á eftir er það nokkuð?’’ Spurði ég. Hann glotti.
,,Nei, aldrei!’’ Sagði hann og hélt áfram að kyssa mig með meiri ákafa.
Næsta morgun vaknaði ég við kuldann. Ég og Matti lágum saman, nakin og eldurinn var sloknaður. Ég skalf úr kulda. Svo ýtti ég við Matta. Hann umlaði eitthvað.
,,Er þér ekkert kalt?’’ Spurði ég hann.
,,Ekki þegar ég er með þér.’’ Hann glotti.
,,Svo þú stalst öllum hitanum mínum! Ég ætla mér að endurheimta hann aftur’’ Sagði ég og tók fastar utan um hann. Við glettumst aðeins en svo var kuldinn orðinn svo yfirþyrmandi að við neyddust til að standa upp og klæða okkur í fötin.
,,Hvernig gat ég lifað gærdaginn án þess að borða?’’ Spurði ég og nuddaði á mér magann sem rétt í þessu var að gefa til kynna að hann væri tómur.
,,Látum okkur sjá, þú vaknaðir sást mig, gafst mér blóð, faldir þig, sofnaðir, kysstir mig og svo framvegis.’’ Sagði hann og glotti. Ég glotti til baka.
,,Þú reyndir þó ekki að drepa mig eftir á. Það eru framfarir!’’
,,Ha, ha voða fyndið,’’ sagði hann og ýtti við mér.
Matti fann eina kanínu og drap hana, aftur hryllti ég mér við en í þetta skipti tók ég að mér að gera þetta. Ég vildi ekki að Matti myndi freistast til að drekka blóðið. Ég titraði á meðan ég fláði kanínu enda ekki vön að flá dýr. Þegar ég var búin að öllu skiptum við henni í tvo bita og grilluðum þá. Á meðan við borðuðum göntuðumst við svo mikið að það lá við að við dyttu aftur fyrir okkur af hlátri.
Þegar ég var búin að borða fann ég allt í einu fyrir svo mikilli ógleði að ég hljóp að trjánum og ældi öllum þeim mat sem ég hafði borðað. Matti fylgdi á eftir mér.
,,Er allt í lagi?’’ Spurði hann áhyggjufullur.
,,Jájá, mér varð bara allt í einu svo óglatt.’’
,,Komdu, leggstu niður og hvíldu þig. Þér veitir ekki af því.’’ Sagði Matti og ég lagðist niður í grasið og hann við hliðina á mér.
,,Ég held að við ættum að fara aftur á hótelið á morgun. Þú getur fengið að jafna þig þar. Þú lýtur alls ekki vel út,’’ Hann tók utan um mig. Við lágum þannig skamma stund þar til Matti hélt að ég væri sofnuð. Hann stóð upp og gekk eitthvert inní skóginn og kom aftur út með lítinn fugl í höndinni. Hann reitti af honum fjaðrirnar, tók af honum hausinn og skellti honum á stöng og lagði á grasið. Síðan fór hann aftur inn í skóginn og koma aftur með nokkur sprek svo hann gæti kveikt upp. Svo grillaði hann fuglinn yfir eldinum. Það kom yndisleg lykt. Hann skar hann í tvennt, lét hinn bitann frá sér og byrjaði að borða þann sem var eftir. Hinn bitinn var greinilega fyrir mig. Síðan sofnaði ég.
Ég vaknaði aftur um síðdegið og sá Matta sitjandi við eldinn. Þegar hann tók eftir því að ég var vakandi brosti hann.
,,Hæ! Ég geymdi smá kjöt handa þér,’’ Sagði hann og benti á bitann sem hann hafði grillað.
,,Takk,’’ umlaði ég og tók við bitanum. Ég byrjaði að borða hann en þegar ég var að tyggja beit ég í tunguna á mér svo það blæddi aðeins. Ég hélt samt áfram að borða. Þegar ég var búin henti ég beinunum í eldinn.
Matti settist við hliðina á mér og tók utan um mig og kyssti mig einn stuttann. Svo aftur. Svo hrinti hann mér svo harkalega niður á jörðina að það var sárt. Hann kyssti mig af miklu meiri áfergju núna heldur en áður, ekki eins mjúklega. Hann opnaði aðeins augun, bara rifu en ég sá glitta fyrir rautt. Þetta myndi ekki enda vel ef ég myndi ekki stoppa hann. Hvar hafði hann fengið blóð? Svo fattaði ég. Ég hafði bitið mig til blóðs áðan.
Ég reyndi að ýta honum af mér en hann var mikið sterkari en ég. Að lokum þurfti ég að slá hann. Hann rankaði við sér og augun á honum urðu aftur dökkbrún.
,,Á! Afhverju gerðirðu þetta?’’ spurð hann og nuddaði rauða kinnina á sér.
,,Fyrirgefðu, ég varð að gera þetta. Ég hafði bitið á mér tunguna svo það blæddi og þú tókst greinilega eftir því.’’
,,Ó!’’ Hann leit dálitið skömmustulega á mig en fór svo af mér. Ég reisti mig upp.
,,Hvenær förum við aftur að hótelinu?’’ Spurði ég þegar ég fann aftur fyrir svima.
,,Á morgun, heldurðu ekki að þú getir þraukað?’’ Spurði hann og leit rannsakandi á mig.
,,Jújú,’’ Sagði ég og settist niður. ,,En ég held að þú ættir aðeins að hvíla þig á kossunum á meðan sárið er að gróa.’’ Sagði ég og blikkaði hann. Hann glotti.
Sólin var að setjast við trjátoppana og við horfðum á það. Himininn var núna appelsínugulur en svo varð hann bleikur og loks fjólublár. Fegurðin var slík að ég hafði aldrei séð annað eins. Það var stjörnubjart og svo margar stjörnur voru að ég hafði aldrei séð svo margar stjörnur á einni nóttu.
Þegar himininn fyrir aftan stjörnurnar var orðinn alsvartur ákváðum ég og Matti að fara að sofa. Við lágum á sama stað og síðustu nótt og hjúfruðum okkur saman til að halda hitanum. Svo sofnuðum við loksins undir stjörnunum sem skinu á okkur.
Við löbbuðum eftir veginum snemma um morguninn. Við höfðum ekkert að bera, Kyndilinn höfðum við notað til að komast í gegnum skóginn þegar við vorum að koma, en kveikjarinn var bara í vasanum á joggingsbuxunum mínum. Við löbbuðum alveg að bílnum og sáum að var búið að gera ýmis skemmdarverk á honum, örugglega eftir einhverja unglinga.Við löbbuðum fram hjá honum, við gátum ekki notað hann meir. Þegar við komum að hótelinu seint um kvöldið þurftum við að múta manninum við pöntunarborðið til að láta okkur fá lykil að einhverju herbergi, þetta var sami maður og síðast. Við vorum ekki með neina peninga, en við lofuðum að borga þegar við myndum skrá okkur út, og jafnvel borga meira. En maðurinn var tregur að taka því.
,,Ég læt alltaf viðskiptavini borga fyrst! Það er regla hér,’’ Sagði hann. Svo leit hann á mig.
,,En hinsvegar gæti ég ‘’gleymt’’ reglunum ef þú gerir mér greiða’’ Sagði hann og glotti. Ég fékk gæsahúð. Hvað meinti hann?
,,Um hvað ertu að tala?’’ Spurði Matti órólegur, eins og hann vissi hvað hann meinti en vildi fá það staðfest.
,,Kannski daman gæti gert mér smá greiða,’’ sagði hann og rétti fram hendina til að strjúka mér um vangann. Ég kipptist til og sló höndina á honum burt. Ég sá að Matti hafði akkúrat ætlað að gera það sama en ég varð á undan. Matti horfði reiðilega á mótökumanninn.
,,Er hægt að gera eitthvað annað,’’ sagði Matti og röddin hans titraði af innbældri reiði.
,,Ekkert annað gæti látið mig gleyma reglunum,’’ sagði hann. Hann rétti okkur lykil að einhverju herbergi. ,,Ég vil fá svar strax í kvöld. Ég kem og athuga á ykkur.’’ Sagði móttökumaðurinn og glotti til mín.