Hann hljóp í átt að neðanjarðarlestini og rétt náði að finna smugu á hurðinni komast inn.
Hann settist niður, allskonar fólk þarna.

Hann sá ungling með heyrnatól, unglingurinn hélt á einhverju litlu í hendinni, Hann var staðráðinn í að það væri fjarstýring að sprengju, hann stóð upp og ætlaði að ráðast á mannin.

Hann stóð upp og gekk í átt að manninum.

Hann horfði á mannin labba í átt að manninum með heyrnatólinn og ákvað að reyna að stoppa þetta, hann stóð upp og ætlaði að segja þeim að hætta.

Hann horfði á þennan þriðja fara til þeirra og biðja hinn um að hætta að ásaka hann um sprengjuárásir.

Hann stóð upp og ætlaði að blanda sér inn í þetta líka.

Hann horfði á fjórða mannin standa upp.

[Lestinn stoppar með miklu ískri]

Hann stendur upp og gengur út.
Hann var með bakpoka á öxlini sem hann gekk með hvert sem er.

Hann labbaði út úr neðanjarðalesta stöðinni og inn í blokkina þarsem hann átti heima.

Hann kom inn í dyragættina þegar að kona með alveg hvít augu horfði á hann.

Konan réðst á hann.

Hann sat út í garði og horfði á mannin sem ætlaði inn í blokkina vera barinn af konuni og sá konuna ræna veskinu hans.

Hann stóð upp með skjalatösku og labbaði burt, hann kallaði sig lögmann en var samt enginn sérstakur lögmaður, gerði aldrei neitt í glæpum nema honum var borgað fyrir það.

Hann rann og datt, hann missti skjalatöskuna sem rann eftir jörðinni.

Hann sá hvar maðurinn lá, hann sá skjalatöskuna sem hann hafði misst og tók hana upp, hann hljóp burt með skjalatöskuna.

Hann horfði á ræningjan taka töskuna og taka til fótana.

Hann flissaði og hélt áfram að lesa morgunblaðið.

Hann sá að maðurinn sem sat hliðiná honum á bekknum hló að ræningjanum og lögmanninum.

Hann stóð upp af bekknum og labbaði niður stíg í átt að heimili sínu, hann var búinn að labba niður stígin í dágóða stund þegar hann heyrir í skellinöðru fyrir aftan sig.

Hann sá mannin sem var að labba á stígnum fyrir framan sig en hann var að fara of hratt og klessti á hann, skellinaðran rann eftir stígnum, mjúk leðurkápan sem hann var í rann eftir stígnum og leðrið eyðilagðist.

Hann sá þegar skellinaðran skall á mannin og fylltist ótta og hljóp útí hraun sem var þarna rétt hjá, hann leit fyrir öxl þó nokkrum sinnum en klessti svo á ljósastaur.

Hann sá þegar maðurinn klessti á ljósastaurinn og hló, svo labbaði hann að honum og lamdi liggjandi mannin í buff og byrjaði að ræna honum.

Hann sá hvar maðurinn var að taka veskið og fötin af manninum sem hafði klesst á ljósastaurinn og hugsaði “mm.. núðlur”

Skyndilega vaknaði hann í neðanjarðarlestini, hann hafði dottað eftir að hafa komið inn í lestina.

Hann sá hvar maðurinn sem hafði verið sofandi.. vaknaði.