Mér persónulega finnst skátastarf mjög kúl, það að geta farið hvenær sem er útí rassgat og fílað sig í extreme aðstæðum með ekkert nema nærbuxur og vasahníf að vopni.
Það myndi engu fótboltaliði detta í hug að reisa sér bara eðal blokk úr spýtum og böndum til að skemmta sér og því síður að fara upp á heiði og gista í snjóhúsi af því að það er spáð 20° frosti um nóttina.
Svo finnst mér líka svalt að sjá fullt af einkennisklæddu liði ganga með einn helsta dýrgrip íslensku þjóðarinnar, íslenska fánann, fylktu liði um götur bæja við hátíðleg tilefni.
Mér þætti jafnvel ekki úr vegi að nú á “krepputímum” ættu skátar bara að fylkja liði með fána og berja landanum andann í brjóst.

Þú ert á svo röngu áhugamáli….

Bætt við 16. nóvember 2008 - 19:29
Maður getur ekki vitað hvað er svona frábært við að vera skáti fyrr en maður hefur verið það í 2-3 ár, eftir að maður varð 13. Semsagt, 15 ára getur maður í fyrsta lagi byrjað að meta skátastarf almennilega.

eg finn lykt af kaldhæðni

Algjörlega sammála þér enda er ég hættur.

Æji veistu ég er sammála, þetta er eiginlega ógeðslega asnalegt… :S

Ég er búin að finna skilgreiningu á skátastarfi!!

Að fá börn og unglinga að komast í tengsl við dýrslega eðli sitt og læra að lifa af í náttúrunni… Survival of the fittest!!!

Ég sagði þetta við einhvern strák í dag sem er ekki skáti og í alvörunni hann var að pæla í að byrja…