Djöfull líður mér illa!!! Jæja, þá er það farið í vaskinn aftur… enn einu sinni búið… Ég skil þetta, en samt ekki! Ég var bara ekki tilbúinn til þess að fara út í þetta aftur, og líka það að ég hafði litla sem enga tilfinningu til þess að byggja á. Ég vissi svosem að þetta myndi fara svona aftur en ég var bara ekki viss hvenær. Ég vona bara að þetta hafi lítil áhrif á strákinn.
Við vorum saman alla páskana og það var bara ekkert að ganga upp nema maturinn! Tilfinningin hjá henni var líka bara alveg búin. Og núna er ég með í maganum, aftur! Ég þoli ekki þegar ég fæ svona í magann!!! Ég veit að ég hélt aftur af mér þessvegna. Vegna þess að það er svo vont að fá í magann! Við áttum bara ekkert saman lengur. Núna er ég að bíða eftir að hún komi heim til sín svo að ég geti hringt í hana og athugað hvort að ég fái ekki minn sama tíma með stráknum eins og ég var með. Ég hef alveg hrikalegar áhyggjur af þessu. Mér líður ömurlega núna og ég hef engan til þess að tala við. Ég er algjör kelling sem þarf að væla!!! Hún er ekki komin heim ennþá. Af hverju getur hún ekki bara verið góð við mig? Af hverju getur hún ekki gert það sem hún talaði um? Af hverju get ég ekki verið hamingjusamur??? Þetta er alveg óþolandi! Mig langar bara til þess að upplifa hamingju!
Well, back to feeling miserable…
Gromit