Ég er bara í vandræðum með samband kærustu minnar og míns..
Málið er að mér finnst eins og henni finnst ég bara vera þarna.. þúst alltaf til staðar eitthvad bullshit.. þetta er frekar ruglingslegt en ég veit ekki hvernig ég á að segja þetta..´
Ég á að gera allt sem hún vill (fara,gera) og ég á bara að koma með,! en þegar ég vill fara eða eitthvað annað þá er það bara rosalegt mál og hún fer í fýlu.. wtf .. ég er mjög góður við hana .. ég geri nánast ALLT til að vera með henni, hitta hana og svoleiðis. Ég er að fara fresta vinnuboði fyrir hana . bara svo ég geti verið með henni aðeins lengur áður en hún fer eitthvað í burtu með foreldrum sínum í 3 vikur. En það er eiginlega ekki málið, þegar hún gerir þetta fer það ógeðslega sko Ótrúlega mikið í taugarnar í mér , ég brjálast, en læt eins og hún viti það ekki . eða reyni að fela það.Svo er það stundum þegar ég fer með henni í svona trip um helgi eða eitthvað, hún er svo litið með mér og ég þekki náttúrúlega engann þarna því þetta er hennar fjölskylda og eitthvað. Ég er buinn að reyna tala um þetta við hana en það er eins og hun hunsi mig .. eða þessar skoðanir sem ég segi við hana. Við erum búin að vera saman í 6 mán og allt er búið að ganga frábærlega!. Nema núna …. núna er þetta byrjað að koma því það er komið sumar? því hún er byrjuð að vera með nýjum krökkum?
Er ég veikur? eða er ég ástfanginn eða WTF ég veit ekki hvað þetta er ..
plís! help me