reyni að láta hljómana heyrast en gítarinn minn er falskur/
eina sem ég sé er reiði og það eina sem ég skynja er hatur/
mér líður eins og ég sé fastur og ég komist ekki aftur/
farinn of langt fram hjá skiltinu sem stóð á “hamingja þessa-átt”/
hér er ekkert betrað'-fá en það sem ég hefði getað-átt/
er samt ekkert ósáttur, er bara ekkert alltof kátur/
meina sérð allveg bros en heyrir kannski ekki hlátur/
ég mun halda hausnum uppi eins og ég hef alltaf-gert/
því ég hata svona væl sem er ekki einu sinni svara-vert/
er því ekki bara-best að vera bitur, þegja og hata-flest?/
lokaður fyrir sjálfan mig, ég kemst best af einn með sjálfum mér/
ég vil ekki vera háður-þér því ég meika ekki hlátur-hér/
þögnin er góð en myrkrið mun alltaf vera besti vinur minn/
ekki það að ég sé ímó en ljósið brennir skinnið mitt/
kannski er það rétt, en ekki í bókstaflegri merkingu/
en ef þú skoðar þessa kenningu þá fattaru þessa setningu/
okey þú ert alltof heimskur svo ég skal tala beint-út/
ég er fokked up á því og finnst lífið vera feitt-súrt/
þess vegna vaki ég á næturnar, því enginn grætur-þar/
fólk lætur mig í friði og ég get hvílt á mér fæturnar/
setið kyrr og hlustað á þögnina, heyri ekki röddina/
sem böggast í mér og segir mér alltaf sömu sögnina/
það að vera eða vera ekki eitthvað af viti í lífinu/
að það sé ekki kúl að vera bara partur af textanum og bítinu/
vá hvað ég þoli ekki gagnrýnisraddirnar sem kalla mig alka/
segja að ég drekki of mikið og nota rökin “af því bara”/
enginn sem skilur að þetta er minn flótti frá mínum raunum/
enginn pælt í því að ég vilji kannski lifa mínum eigin draumum/
ég veit að lífið er tík en kommon það vita allir að ég er að líka/
mér er allveg sama um skítkast því ég er kominn hingað/
nei þetta er engin saga og kannski er þetta allveg glatað/
en ég er ekki að leita að samúð eða skyndilausn og bata/
vil bara fá að vera ég og bera örin á úlnliðnum með stolti/
ekki láta eins og hjartað sé brostið og sárið sé opið/
vill ekki fólk nálgist mig eins og ég þjáist af alnæmi/
eins og ég sé satan sjálfur og mér fylgi bara svartnætti/
en hey ég er ekkert svo reiður eða bitur, bara pinku pirraður/
á fólki sem segir mér að vera ekki ég, vera meira skynsamur/
langar bara til að fá frið, chilla og ímynda mér að ég sé ekki til/
eða bara fá að ég vera ég sjálfur og hugsa bara um mig/
stundum vildi ég spóla til baka og verða aftur fimm/
engar áhyggjur, enginn að skipta sér af mínu lífi með álitum/
ekkert bögg og ég þurfti ekki að skipta mér af eintómum fávitum/