Ég hef hugsað um tísku svona 3 daga samtals yfir ævina….og komist ágætlega af þótt ég hafi örugglega oft þótt hallærisleg. Ég get bara ekki haft áhuga á fötum, það er dýrt og ég hef það ekki í eðli mínu. Ég hef bara skapað minn eigin stíl, byggðan á því að kaupa mér alltaf eins ódýr föt og ég mögulega get (bolir á 300 í hagkaup eða notaðir) og reyna að láta þau endast. Svo á ég að meðaltali svona 2-3 pör af skóm á hverjum tíma. Sumar spari og vetrar. Ekkert smá hentugt. Ég á allveg vinkonur sem eiga þrjá fataskápa fulla af fötum og þær nenna samt allveg að hanga með mér þannig að ég er greinilega ekki allveg svo hallærisleg, en þannig er þetta bara. Um að gera að vera maður sjálfur og ekki hugsa um tískuna. Tískulöggan með skímó útlitið sitt er t.d ekki að virka á mig og bara allir náungar sem líta út einsog þeir hafi verið í skítamóral, það er ógeðslegt. Það er svona úrkynjað tjokkó, og tjókkóútlitið fór að verða vinsælt, svona ´96 ???? En allavega, tískumeðvitaðar konur eru oft voða áferðarfallegar en þær skipta mann engu máli, nema rétt á meðan maður skoðar þær. Til hvers að vera að taka sér þær til fyrirmyndar???? Hvað er að gerast inní hausnum á þeim sem gerir þær sérstakar, öðruvísi eða hip og kúl?