Ekki er hægt að segja til um hve mikið af vandamálum heimurinn hefur. Flest þessara vandmála eru ekki annað sá hluti af manninum sem hefur illsku í hjarta sér. Hver einasti maður sem lætur mansal fram hjá sér fara hefur hjarta úr steini. Það er ekki til orð yfir það hve illur maður sé ef maður tekur þátt í mansali. Dæmi um góðmennsku er þegar manneskja gerir eitthvað í þessu vandamáli en að langa að gera eitthvað í því er byrjun. Mansal er eitthvað sem ætti að vera ofar í listanum í...

Ég hef oft reynt að setjast niður á kaffihúsi fyrir frama bleiku fartölvuna mína en það gerist ekki neitt þótt ég panti mér einn kakóbolla. Þegar ég var búin að reyna í klukkutíma sagði ég upphátt út í loftið: „OMG! Hvar á ég að byrja?“ Og eftir annan klukkutíma var blaðið alltaf jafn autt. Að vísu hafði ég byrjað að skrifa nokkur orð en hafði alltaf strokað það út jafnóðum. Ég sat bara þarna út í horni á kaffihúsinu og pældi í því hve lengi ég hafði reynt að ná góðri byrjun á sögu. Ég...

rauninni er ég að segja að ég sé niðursokkinn í hugsanir mínar. Það sem er að angra mig eru allar þessar spurningar sem koma úr öllum áttum. Síðast liðnu daga hafa vaknað alls kyns spurningar og ég hef komist að því að það er svo margt eftir ósvarað í mínu lífi. Ég hef hafið leið mína í hinn upptekna heim fullorðinna einstaklinga. Klukkan vantar fimmtán mínútur í fjögur. Ég hef verið andvaka í fjóra klukkutíma. Ég er svo rétt nýkomin út saklausa ævintýraheim barnanna. Ég er á milli tveggja...

Það er oft sem fólk fær mig til að finnast ég ekki mikilvæg og það breytir sjálfsmynd minni. Þá tók ég til ráða að byrja skrifa dagbók og skrifa niður hvernig mér liði. Dagbókin er minn staður til að skrifa niður það sem mig langar til. Með því að skapa sjálfsmynd mína á blað, bjó ég til eitthvað sem sýnir hver ég er. Ástæðan fyrir því að ég velti mér upp úr því hverja tilfinningar mínar eru til sköpunarverksins sem ég hafði búið til var sú að guð skapaði mig nákvæmlega eins og hann vildi að...

Ég leit í spegilinn og skoðaði sjálfsmyndina mína. Ég tók blað og blýant og teiknaði það sem ég sá í speglinum. Ég vandaði mig við að mála mig með akrýl litum. Ég málaði brúna hárið sem náði niður fyrir axlir og dökkbrúnu skásettu augun. Síðan málaði ég krúttlega nefið og fallega munnsvipinn hennar mömmu sem ég hafði erft. Auk þess málaði ég mig í fallegustu flík sem ég hafði séð þótt ég ætti hana ekki til í fataskápnum mínum. Ég var ekkert að teikna eyru því að ég kunni það ekki og vildi...

Það veit enginn hvað gerist þegar maður deyr nema það að lífið á jörðu muni breytast. Þess vegna var mér sagt að maður ætti ekki að vilja deyja því maður hefur örugglega langan lista yfir það sem maður vill fá út úr lífinu. Ég hef von um betra líf og þess vegna held ég áfram að reyna. Þetta er ekki einfaldur heimur til að vaxa og verða að fullvaxinni mannveru. Ég kenni ekki sjálfri mér um að finnast lífið erfitt en ég gefst aldrei upp. Mig dreymir drauma um hvernig ég muni lifa hamingjusömu...

„Í gegnum myrkrið get ég ávallt séð ljós þitt. Ljós þitt lýsir mér veginn að betri heimi. Þú skín svo skært að skuggi þinn gleymist. Þú mun alltaf skína af geislum þínum og ég finn þig ávallt nálægt mér. Enginn á eins fallega geisla og þú því það er enginn eins og þú. Það er bara ein sól og þú ert sólin mín. Jafnvel þegar sólin fer ert þú hér og lýsir yfir mér. Fyrir gott og illt horfumst við í augu hvors annars undir fögru ríki guðs. Sál þín á heima í himnaríki. Þú ert lífsins ávöxtur sem...

Ég stari út um gluggann. Það er eitthvað sem truflar hugann minn sem lætur mig stara svo djúpt að ég týni sjálfri mér. Það er ekkert sérstakt sem ég stari á. Ég bara stari út um gluggann.