Taumlaust tregatárin falla tætt er orðin sálin mín. Út í tómið finnst ég kalla er ég reyni að ná til þín. Hugarangri miklu veldur hjörtun kvelur endalaust. Fjölsyldan fyrir lífernið geldur fangar óttans, aldrei laus. Veistu að vonleysi fyllir mitt hjarta er ég horfi i augu þín. Eina ósk um framtíð bjarta foreldar eiga um börnin sín.