ÉG er greinilega lesblindur. Því það er haldveikum huga. Afsakið. :J)

HVað veit ég um það.

Tja, maður á aldrei að segja aldrei,, sem efahyggjumaður slæ ég þó varnagla á allt sem tengist æðra máttarvaldi því það er mín educated niðurstaða og skoðun gagnvart trúarbrögðum, og ekki upp úr þurru því bæði hef ég lesið mér til um hin ýmsu trúarbrögð og skrifað ritgerðir, hmm reyndar bara eina eiginlega ritgerð en hana gerði ég við lok framhaldsskólanáms, en nokkrar greinar og aðra punkta fram á þennan dag. Svo er gott rifrildi um trúarbrögð alltaf liðkandi fyrir málbeinið :)
Það er margt gott við trúarbrögð sem hjálpa manneskjunni til betra lífs ef hún þarf þess. Barnatrúin og boðorðin tíu lögðu manni línurnar varðandi mannkærleika og umhyggju.
En um leið og trúarbrögð fara lengra og troða í fólk ýmsum “staðreyndum” um Guð, Allah, Vishnú osfrv, skýra tilurð heimsins með ævintýrasögnum, drepa aðrar manneskjur í nafni trúar sinnar, skíta á önnur trúarbrögð í krafti hinna einu réttu trúar, réttlæta mismunun á hommum vegna dauðra orða í bók ofl ofl; þá eru menn á villigötum.

Sem efahyggjumaður tek ég þá afstöðu að ég tel Guð ekki til, en um leið og ég dey, og geng kannski upp og í gegnum gullið hlið þar sem lyklapétur tekur á móti mér dæsandi,, þá skal ég skipta um skoðun og segja “ók, æ fucked up, ég skal trúa” :)