When Falcons Fly Núna ánæstunni er að fara koma út bók eftir rithöfundinn David Square, Bókin heitir When Falconc Fly og fjallar um fyrstu Ólympíuleikana sem íshokkí var spilað og var það árið 1920. Þessa Ólympíuleika unnu Fálkarnir. Bod Nichalson, forseti kanadíska hokkí sambandsins, segir að þessi sigur hefur skipt miklu fyrir kanadsíska hokkíið.
Leikmennirnir sem léku fyrir Fálkana, þurftu að berjast fyrir rétt sínum í Winnipig og Manitoba, en eftir að Ólympímeistaratitilinn var í höfn í Antwerpen í Belgíu1920 var þeim fagnað sem þjóðar hetjum í Montreal, Toronto og Winnipig. Í Winnipig var gefið hálfsdags til þess að fagna liðinu á meðan liðið keyrði um borgina.
Fyrirliði Fálkana hét Frank Fredrickson, og aðrir leikmenn voru, Konnie Johannsson, Slim Halderson, Mike Goodman, Walter Byron, Boby Benson, varamaðurinn Chris Fridfinnson sem var kallaður ,,super-sub” og að lokum sá eini sem var af ensku ættum Huck Woodman.
Töluverður rígur hefur hefur verið á milli austur- og vesturfylkjana og náði það inn í íshokkíhreyfingu kanada. Síðlasumar árið 2001 tilkynntu talsmenn kanadsíska íshokkísambandið að kanadísku landsliðs treygjurnar yrðu með merki Toronto sem er kallað kanadískalaufið eða ,, The Maple Leaf” , þetta merki mundi var notað á og var það notað til þess að minnast að Toronto liðið hafi orðið fyrstu Ólympíumeistarar í hokkí. Vetrarólympíuleikjunum 2002 í Salt Lake City var þetta merki notað fyrst. Og brugðust ættingar Fálkana við og var stofnað hreyfingu sem fékk nafnið Falcons forever eða Fálkar að eilífu og fór þessi hreyfing á stað á vegum fjáröflunarnefndarinnar með nafnið the United Icelandic Appeal.
Í stuttu máli var safnað saman hlutum sem tengdust Fálkunum of farið yfirlitssýningu á Vetrarólympíuleikunum 2002. Kanadsíska sambandið íshokkísambandið sá að sér og ákvað að allra Ólympíumeistara Kanada í íshokkí yrðu að minnast með þeim hætti að hjálmar landsliðsmannanna yrðu merktir hvers sigurliðs einstökum leikjum og merki Fálkana, fyrstu meistaranna, yrði í fyrsta leik.

Jæja þá er þetta nú komið. Þetta var unnið úr grein sem var í mogganum 5 mars stundum notaði ég orð fyrir orð og stundum ekki. Þetta var kanski svoldið ruglinslegt og mér fannst sjæalfum bara erfit að skilja þetta.
I ran like hell faster than the wind