http://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=D015EE4D400E6A3D
hér er lagið

áhrifin grípana hugurinn lamaður/
hún hallar sér að veggnum ásta mín talaðu/
heilinn svo kalkaður ekki nóg til að stoppa/
allt fyrir conta föst oní poka/
haldtrandi hopar og ráfar um strætin/
getur ekki talið allt sem hún hræðist/
napurt í veðri stíngur í beinin/
30 kíló og götótur heili/
þráir samt eitrið vonin farin-í-burtu/
og ef að þú átt skammt liðast lappir-í-sundur/
en hún vonar að eingin muni særana-framar/
situr ein út í horni að hlustá æðarnar-kalla/
bara einn skammt enn conta eða ópíum/
og í augnablikinu mundún totta fyrir kók-línu/
og það er þráin sem rífur hana á fætur/
leitar eftir skjóli skjálfandí bænum/
en hurðirnar luktar einginn vill svara/
hárið svo skítugt og hendurnar svartar/
æðarnar kalla langt ofar orðum/
veit hvert hún getur farið en sá staður er vondur/
en hún verður að fá og hún heillast að hlýju/
á engan pening þyrfti að borga í blíðu/
en hausinn hann öskrar ásta farðu/
hvort er mikilvægara stolt eða skammtur/



ein hurð er nú opnuð ýtt upp af manni/
hugur hans sjúkur djöfull í mannsmynd/
en hún þráir samt skammtinn ræður ekki við-það/
einblínir á hann stoltið til hliðar/
fylgt inn í íbúð maðurinn horfir/
tekur upp poka flissar og glottir/
æðarnar kippast hún hlustar á ópinn/
hún heillast af því sem er hvítar en snjórinn/
en hann hristir samt hausinn losar um beltið/
hún þráir svo pokann að munnurinn eltir/
hann tekur upp seðill rúllar-í-hring/
horfir á ástu sjúg-í-sig-líf/
hún kippist við það með sjúkt-sundraðan-heila/
og brosir sínu stærsta með útbrundaða-teina/
finnur allar áhyggjur svífa á brott/
allt er svo gott setur lífið á stopp/
og hún hallar sér aftur er hún leggst upp í sófann/
í eintómri gleði finnur hún hjartað sitt blómstra/
hún þarf ekki neitt því hún elskar svo hvítt/
það er fínt þetta líf já það hugsar hún skýrt/
en hún finnur samt til eins og það vant ennþá eikkad/
seilast í meira því hún verður að breytast/
og púff (sniff) nú á hún framtíð/
og púff (sniff) ready í partý/
og púff (sniff) rökhugsun farin/
dettur út brosandi með blóðugar nasir/…



hún var rétt að nálgast 16 ekki margra vetra/
ekki venjulegur únglingur hún hafið margt að fela/
alltaf ljúf alltaf kát en mörkum þess að brotna/
hún var ung en það var sárt að líða alltaf svona/
en ekki alltaf engill hún hafði slæman orð-stýr/
og regndropar og raddir sem að mynda hennar fortíð/
en það gekk samt ágætlega að fela þessa áverka/
en einelti í skóla rispaði sál-hennar/
skólagangan erfið þó hún hafði metnað/
ekkert heimsk litla stelpan bara erfitt með að lesa/
átti heimi litli íbúð hafði lengi búið-þar/
vantaði samt eithvað pabbi löngu stúngin-af/
og fyrverandi mömmunar var hennar stærsti óvinur/
og stóra systir hennar ástfangin af dópinu/
fjölskyldan að bresta , svona var þá lífið/
og íbúðin að hverfa , því innkoman var lítil/
stelpan var viðkvæm hrædd við sínar rætur/
átti kærasta í æsku sem að barðana í tætlur/
og langt fram á nætur litla stúlkan grætur/
langar bara að sofna og þurfa ekkjað fará fætur/
og í þessi ástandi erfitt að átta-sig/
vissaf systir sinni sem var yfir sig ástfangin/
enda í hennar sporum ekki það sem að hún-vildi/
með svitaband til að fela öróttann úlnliðinn/


Jói Dagur:
Hún hrapar, hún fellur, hún sekkur niður á botninn
Hugur hennar er rofinn, skítugt er andrúmsloftið
Með svo margt óhreint í sínu pokahorni
Hún getur ekki feisað það hvernig hún er orðin

Hún hrapar, hún fellur, hún sekkur niður á botninn
Hugur hennar er rofinn, skítugt er andrúmsloftið
Með svo margt óhreint í sínu pokahorni
Hún getur ekki feisað það hvernig hún er orðin


Hún féll ósjálfrátt í grifju sem hún gróf sér sjálf í þunglyndi
Með alblóðugar hendurnar og sundurskorinn ulnliðinn
Kynntist dópinu hjá öllu fólkinu
Sem hún taldi vini sína en vildu hana bara í bólinu
Gagnslaus eru orðin, hún getur ekki sloppið
Reynir að finna viljastyrkinn en hann er bara horfinn
Stoltið orðið að engu og einn dag í einu
Teljast árin sem hún hefur þurft að eyða í heimsku

Endilega commentið
produced by Nemo

Dabbi T …