Ég trúi ekki á þennan guð þarna en ég er ásatrúi og trúi á allt það sem tengist því en það að ég lifi í eitthverjari sjálfsblekkingu...Trúi náttúrulega á vísindin eða að segjast trúa er náttúrulega fáránlegt...Vísindin eru náttúrulega besta leiðin til að sjá hvernig allt er í alvöru eins og þróunnarkenningin og allt það stuff en ásatrúin er meira upp á gamanið hjá mér og það verður ekki eins tómlegt að hugsa um t.d dauðan þegar maður trúir á eitthvað.

En kristin trú þoli ég ekki, stannslauasr lygar og blekkingar

Ég trúi ekki á guð og myndi aldrei skrifa það með stórum staf :) Ég trúi á vísindin líkt og Immortalist, þ.e.a.s. ég trúi að útskýringin að baki heiminum byggir á sömu lögmálum og hann sjálfur, ekki einhverju yfirnáttúrulegu sem hvergi kemur inn í myndina og fást engar sannanir fyrir. Trú er fyrir mér ekkert annað en "advanced" útgáfa af því sem áður var, s.s. trú á stokka og steina þar sem ekki voru til rökréttar og gagnreyndar sannanir fyrir hinu gagnstæða.

Það sem einkennir manninn og mun ávallt gera er hans þörf til þess að "fylla inn í eyðurnar" í þeim spurningum þar sem ekki fást önnur svör við.

Ég trúi á Guð, ég ætla nú ekki að fara reyna sanna að hann sé raunverulegur. Ég hef reynt að sanna mikið, ekki aðeins Guð, og það hefur ekki reynst auðvelt