Ég verð að fara að lesa þessar bækur aftur, þær eru æði. Vilborg vekur mann til umhugsunar um stöðu samfélagshópa sem fá ekki mikið að njóta sín í Íslendingasögunum, kvenna og ánauðugra og gerir það svona listavel. Ég er sammála þér með hugmyndir um kattarlegt útlit Korku en í mínu tilfelli stafar það af myndinni á kápunni á Við Urðarbrunn. Ef ég ætti að velja mér uppáhalds persónu úr fyrri bókinni, fyrir utan Korku, held ég að ég myndi nefna Popeu. Hún er allavega mjög eftirminnileg.